 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1986/149
K: 1987/222
T: 20.03.1987
DAVA : Taraflar arasındaki "tenfiz" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, (İzmir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi)nce davanın kabulüne dair verilen 28.9.1984 gün ve 384-598 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 28.11.1985 gün ve 8706-9986 sayılı ilamiyle; (...Açılan davada süresi içinde yetki itirazında bulunulmuş olmasına göre, tarafların bu konudaki delillerini göstermelerine imkan tanınması ve gösterilen deliller incelenip değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, bu yön gözönünde tutulmadan ve hiç bir gerekçe gösterilmeksizin ilk oturumda yetki itirazının reddine karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davalı vekili.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Özel Daire; mahkemenin kararını önce onamış, karar düzeltme sonucu bozmuştur. Mahkeme karar düzeltme süresinin geçmesinden sonra onama ile kesinleşen kararın bozulamayacağı gerekçesiyle direnmiştir. Gerçekten, olayda tebliğ ve karar düzeltme isteği tarihlerine göre bozma kararına karşı karar düzeltme süresinin geçtiği anlaşılmaktadır. O halde karar düzeltme süresinin geçmesinden sonra kesinleşen karar bozulamayacağından bu yöne ilişkin direnme yerinde olup onanmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA dökümü yazılı (seksendörtbinbeşyüzon) lira bakiye temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.3.1987 gününde oyçokluğu ile karar verildi.