 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1986/116
K: 1987/80
T: 06.02.1987
DAVA : Taraflar aasındaki "yargılama iadesi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; TEKİRDAĞ Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 10.9.1984 gün ve 1982/778 - 1984/489 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 19.9.1985 gün ve 250-5551 sayılı ilamı: (... Dava dilekçesinde önceki davalar görülürken de mevcut ve fakat kendilerince malum olmadığı belirtilen mevzuatın yeni öğrenildiği ileri sürülerek iadei muhakeme isteğinde bulunulmuştur. HUMK.nun 445. maddesinde iadei muhakeme sebepleri sayılmıştır. İleri sürülen sebebin yargılamanın iadesi isteğinin kabulüne neden olamayacağı gözönünde tutulmadan yazılı gerekçelerle ve yazılı şekilde karar verilmesi Usul ve Yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Yargılamanın iadesi nedenleri Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 445. maddesinde sınırlı bir biçimde belirlenmiş olup, önceki davada objektif düzenleyici kuralları kapsayan yasa ve antlaşmaların varlıklarının bilinmesi bu nedenler arasında sayılmamıştır. O halde Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen özel adire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi Usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır. SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 6.2.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.
