6085 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kesinleşmiş ve 6.3.1985 günü infaz eden sabıka kaydı bulunan sanık Yunus hakkında, 276.1985 tarihinde ehliyetsiz araç kullanmak suretiyle Karayolları Trafik Kanununa aykırı davranışta bulunduğu gerekçesi ile kamu davası açılmış, Sivas 2. Sulh Ceza Mahkemesi, 17.9.1985 gün ve 789/947 sayılı ilamı ile, "2918 sayılı Kanunun 36. maddesi gereğince takdiren (tekerrüre esas sabıka kaydına göre) onbin lira hafif para cezası ile cezalandırılmasına ve iki ay süre ile hafif hapsine, hafif hapis cezasının takdiren günlüğü 150 liradan hafif para cezasına çevrilerek sonuç olarak sanığın on dokuz bin lira hafif para cezası ile cezalandırılmasına" karar vermiştir. Temyiz edilmediğinden kesinleşen bu karar aleyhine yüksek Adalet Bakanlığı'nın, 3.12.1985 gün ve 73208 sayılı yazılı emirlerine dayanarak düzenlenen, 0. Başsavcılığı'nın 5.12.1985 gün ve 950 sayılı ihbarnamesi ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesi, 18.12.1985 gün ve 6486/8249 sayı ile (Sanığın 6085 sayılı Kanunun 232 sayılı Kanunla değişik 24, 58/B, 2790 sayılı Kanunun 2/1. maddesine muhalefetten dolayı Sivas 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nce verilen, 26.12.1984 gün ve 1984/12101149 sayılı mahkumiyeti ile ilgili sabıka kaydının, 2918 sayılı Kanunun 112. maddesinin 6. fıkrasında yazılı "bu kanuna göre verilen hükümler diğer kanunlara göre; diğer kanunlara göre verilen hükümler bu kanuna göre işlenen suçlardan tekerrüre esas ofmaz" hükmü muvacehesinde tekerrüre esas alınmayacağı gözetilmeksizin hakkında tayin olunan cezanın tekerrür hükmünün uygulanması suretiyle artırılmasında isabet görülmemiş ve CMUK.nun 343. maddesi gereğince mezkür hükmün bozulması lüzumu yazılı emre atfen ihbar olunmuş bulunmakla, gereği görüşülüp düşünüldü

Sürücü belgesi olmadan araç kullanan sanık hakkında Sivas 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nden verilen 17.9.1985 gün ve 789/947 sayılı kararda, suçun tekrarından söz edilen 2918 sayılı kanunun 36. maddesinin son cümlesi nazara alınarak ceza tayin edildiği ve tekerrür hükümleri uygulanmadığı cihetle, C. Başsavcılığı'nın yerinde görülmeyen ihbar yazısının (Reddine) karar vermiştir.

Bu karara karşı, 27.1.1986 gün ve 11 sayı ile, itiraz yoluna başvuran C. Başsavcılığı'nca

(Görüldüğü gibi sanık biri 6085, diğeri 2918 sayılı Yasanın yürürlükte bulunduğu tarihlerde olmak üzere iki kez ehliyetsiz araç kullanmak suçu işlemiştir.

İlk suçu nedeniyle 6085 sayılı Kanunun 24, 58/B maddeleri uyarınca 4500 lira hafif para cezasına mahkum edilmiş ve karar infaz edilmiştir. 2. suç, 24.6.1985 tarihinde işlenmiş ve sanık bu suç nedeniyle 2918 sayılı Kanunun 36/3, 647 sayılı Kanunun 4/1. maddeleri uyarınca 19.000 lira hafif para cezasına mahkum edilmiştir.

2918 sayılı kanun, Türk Ceza Kanunu ve 6085 sayılı Kanundan daha farklı ve özel bir tekerrür müessesesi getirmektir.

Yeni yasaya göre tekerrürün esası suçun, tekrarından söz edilen maddelere münhasır olup - 2918 sayılı Kanunun 21, 35, 36, 48, 49. maddeleri aynı suçu belli süre içinde tekrar işleyene daha ağır bir ceza verilmesinden ibarettir.

Görüldüğü gibi; yeni uygulama, belli koşullar altında ve cezanın bir Oran dahilinde artırılmasını emreden TCK. nundaki klasik tekerrür tatbikatı ile para cezasının iki katını ve hürriyeti bağlayıcı cezanın emreden 6085 sayılı Kanundaki özel artırımdan farklıdır.

2918 sayılı Kanunun 36. maddesinde, ilk defa suç işleyenlere. 5000 liradan 10.000 liraya kadar hafif para cezası ile 15 günden 2 aya kadar hafif hapis cezası verilmesi emredilmişken, bu suçun tekrarında 10000 liradan 20.000 liraya kadar hafif para cezası ile iki aydan 6 aya kadar hafif hapis cezası verilmesi öngörülmüştür.

Yerel Mahkeme, salığın 685 sayılı Kanuna muhalefetten sabıkası bulunduğunu nazara alarak cezayı tekerrürden söz eden cümleye dayandırarak kurmuştur.

2918 sayılı Kanun 112/6. maddesinde "bu kanuna göre verilen cezalar diğer kanunlara göre; diğer kanunlara göre verilen cezalar bu kanuna göre işlenen suçlarda tekerrüre esas olmaz" hükmü getirilmiştir. Yerel Mahkeme, her ne kadar tekerrür sebebiyle cezada bilinen manada bir artırma yapmamış ise de, suçun tekrarından söz eden cümleye göre ceza tayin etmek suretiyle özel tekerrürü uygulamış bulunmaktadır. Sanığın geçmiş hükümlülüğü sebebiyle TOK.nun uyarınca işlediği suça göre zammı icap eden miktar ve 6085 sayılı Kanunun öngördüğü suçun tekerrüründen dolayı tayin edilecek cezanın miktarları yönünden, TOK.nun 2. maddesi uyarınca, anılan yasa maddesindeki "suçun tekrarından maksat" ibaresini mutlak manada anlamak ve ancak 2918 sayılı Kanun içindeki suçun tekrarı halinde 36/son cümlesinin tatbikine cevaz verilmesi gerekeceği düşünülmektedir.

Sonuç: Yukarıda açıklanan gerekçeye göre sanığın 2918 sayılı Kanunun 36/son maddesinin suçu ilk defa işleyenlere ilişkin hükmü uyarınca tecziyesine karar verilmesi gerekirken suçun tekrarından spz eden cümleye göre daha ağır bir ceza ile hükümlendirilmesi isabetli görülmediğinden, Yüksek Yargıtay 7. Ceza Dairesi'nin anılan kararının bozulması) talep olunmuştur.

Gerek 6085 sayılı Yasa, gerekse 2918' sayılı Yasa "Karayolları Trafik Kanunu" adını taşımakta olup, aynı amaçla çıkarılmış yasalardır.

2918 sayılı Yasanın 112. maddesinde "Bu kanuna göre verilen hükümler diğer Kanunlara göre; diğer Kanunlara göre verilen hükümler bu Kanuna göre işlenen suçlarda tekerrüre esas olamaz" hükmüne yer verilmişse de; maddede yer alan "Diğer kanunlara" ibaresi ile, "Karayolları Trafik Kanunu" dışındaki Kanunlar kastedilmiştir. Başka bir deyişle,. 6085 sayılı Yasa uyarınca verilip kesinleşen hükümler, 2918 sayılı Yasanın uygulanmasında da gözönünde tutulacaktır. Nitekim anılan Yasanın 112. maddesinin 7. fıkrasında: "Bu Kanunda yer alan suçun tekrarından maksat, daha önce verilmiş hükmün kesinleşme tarihinden itibaren bir yıl içinde aynı suçun tekrar işlenmesidir" hükmüne yer verilmek suretiyle bu husus vurgulanmıştır.

Görüldüğü gibi, suçun tekrar edilmiş olup olmadığının tesbitinde kabul edilen yegane. kıstas, bir .yıl içinde aynı suçun yeniden işlenmiş olup olmadığıdır.

2918 sayılı Yasanın 36. maddesinin son fıkrası hükmüne göre "sürücü belgesine sahip olmadan araç süren ve sürülmesine izin verenler, beşbin liradan onbin liraya kadar hafif para ve 15 günden iki aya kadar hafif hapis cezası, Tekrarında onbin liradan yirmibin liraya kadar hafif para ve iki aydan altı aya kadar hafif hapis cezası ile cezalandırılırlar".

Olayımızda sanık hakkında., 6085 sayılı Yasanın yürürlükte olduğu zamanda, sürücü belgesine sahip olmadan araç kullandığı için verilen mahkumiyet hükmünün kesinleşmesinden itibaren bir yıl geçmeden ve 2918 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesinden sonra sanık aynı suçu yeniden işlemiştir.

"Sürücü belgesine sahip olmadan araç sürme" suçunun Tekrarlandığını gözönünde tutarak hüküm kuran Yerel Mahkemenin uygulanmasında yasaya aykırı bir husus bulunmadığından, C. Başsavcılığı itirazının reddine karar verilmelidir.

Sonuç : Yukarıda açıklanan nedenlerle C. Başsavcılığı itirazının(REDDİNE), 28.4.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972