 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1986/338
K: 1986/520
T: 17.11.1986
DAVA : 25.1.1984 günü geceleyin duylduğu sesler üzerine evinden dışarı çıkarak yakında bulunan Belediyeye ait ağaçlık sahaya giden sanığın, buradaki akasya ağaçlarını keserken gördüğü A.A.'a "yazık değil mi? bu ağaçları neden kesiyorsun, odunun yoksa gel sana odun vereyim" demesi üzerine, öldürülenin ana avrat söverek ve "sen kimsin, defol git" diyerek sanığın üzerine baltasıyla yürüdüğü, bu saldırıyı defetmek için itmek zorunda kalınca yere düşen öldürülenin, tekrar sanığa hücum ettiği sırada, elindeki baltayı kapan sanığın, bu balta ile iki defa başına vurup, kafatasında çökme kırığı husule getirerek A.A.'ı öldürdüğü anlaşılmaktadır.
Olayın görgü tanığı yoktur. Her ne kadar şüpheli görülen bazı şahıslar hakkında soruşturma sürdürülürken, sanığın, arkadaşı S.P.'a "ağaç kesilen yerden balta sesi duyduğunu" söylediğinin anlaşılması üzerine, sanık hakkında da soruşturmaya başlamışsa; da sanığın hazırlık soruşturması sırasındaki ikrarı olmasaydı, A.A.'ı öldüren şahsın kim olduğu anlaşılamayacak, sanığa da ceza verilemeyecekti.
Açıklanan hususlar gözönünde tutularak, sanığa verilen cezadan TCK.nun 59. maddesiyle indirim yapılması gerektiği gibi; Yerel Mahkemece, sanığın haksız bir tahrikin etkisiyle suç işlediği kabul edilerek, verilen cezadan TCK.'nun 51/1, 55/3. maddeleriyle indirim yapılıp, sonuç olarak 12 sene ağır hapis cezasıyla cezalandırılması karar verilmiştir.
Halbuki, 2787 sayılı yasa ile değişik TCK.'nun 55/3. maddesi uygulanmak suretiyle sanıklara verilebilecek azami ceza, ondört yıl ağır hapis cezasıdır. Bu cezadan yalnızca TCK.'nun 59. maddesiyle indirim yapıldığı ahvalde, sanığa onbir yıl sekiz ay ağır hapis cezası verilmesi mümkündür.
TCK.'nun 448, 55/3. maddelerinin birlikte uygulandığı olaylarda yukarıda açıklandığı şekilde 59. maddeyle indirim yapılması halinde sanıklara verilebilecek cezanın, 51/1. maddenin uygulanması suretiyle verilecek cezadan daha az olması, kanuni ve takdiri indirim sebeplerinin kabul ediliş amacına, mahiyetine, Türk Ceza Kanununun sistematik yorumuna, yasa tekniği ile, hak ve nesafet kurallarına uygun düşmeyeceğinden fiili işlediği zaman onbeş yaşını bitirmiş olup da onsekiz yaşını bitirmemiş olan sanıklar hakkında, TCK.'nun 448, 51/1, 55/3. maddelerinin uygulandığı her olayda, 59. maddenin de ayrıca uygulanması suretiyle muadelet temini gerekmektedir.
Ancak, öldürülenin; kamu malı olan akasya ağaçlarını kesmesi, kırıcı hiçbir söz söylemediği halde sanığa küfretmesi, ardı ardına iki defa balta ile saldırması, şeklindeki yoğunlaşarak tevali eden haksız hareketlerinin gece vakti kimsenin bulunmadığı ıssız bir ortamda küçük yaştaki sanıkda uyandıracağı öfke ve elemin derecesi gözönünde tutulduğunda, ağır bir tahrikin etkisiyle suç işlediğini kabulde zorunluluk bulunan sanığa, TCK.'nun 448. maddesiyle verilen cezadan, 51/2, 55/3, 59. maddelerinin uygulanması suretiyle indirim yapılması gerektiğinden, sanık vekilinin temyiz itirazının bu nedenle kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan Üye S.Selçuk: (sanığa TCK.'nun 59. maddesinin uygulanması gerektiği yolundaki çoğunluk görüşüne kendisinin de katıldığını; ancak Yerel Mahkemenin, sanığın ruhi durumunu gözönünde tutarak ve takdir hakkını kullanarak, sanığa verilen cezadan TCK.'nun 51/1. maddesiyle indirim yapmasında yasaya aykırı bir halin bulunmadığını) ileri sürerek, bu yolda oy kullanmıştır.