 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/9328
K: 1986/10428
T: 19.11.1986
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği reddetmiştir. Hüküm, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmekle dosya incilendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı 1.3.1965 ve 2.9.1968 tarihleri arasında geçen hizmetinin ondan sorra başlayıp 28.3.1985 tarihine kadarki hizmeti ile birleştirilip ona göre kıdem tazminatı hesabının yapılmasını ve aradaki farkın tahsilini istemiştir.
Gerçekten davacı 1.3.1965 tarihinden 2.9.1968 tarihine kadar çalışmış ve bu tarihten önce 21.6.1968 tarihinde evlenmiş ve kocasının çalışmasına muvafakat etmemesi sebebiyle ailevi sebepleri ileri sürerek işinden istifa etmiştir. Kıdem tazminatı içinde değerlendirilmesini istediği hizmet süresi de bu süre olmaktadır. Bu maddi olay İş Kanununun 23.10.1980 tarihinde 2320 sayılı Kanunla değiştirilen 14'üncü maddesindeki "... veya kadının evlendiği tarihten itibaren bir yıl içinde kendi arzusu ile iş ilişkisini sona erdirmesi" halinde kıdem tazminatına hak kazanacağını hükme bağlamış ve aynı maddenin 5'inci fıkrasında evvelce bu maddeye göre kıdem tazminatını gerektirecek hizmetlerin 4'üncü fıkra uyarınca birleştirilebileceğini kabul eden hükmü ile değerlendirilecek olursa davacının evvelce evlenmesi sebebi ile sona eren hizmetinin emeklilik ile biten son hizmeti ile birleştirilmesi gerekir. Bu sebeple mahkememin 14'üncü maddedeki değişik hükmün geriye yürüyemiyeceği görüşü ile davayı reddetmesi isabetli kabul edilemez. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.11.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.
