 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/8522
K: 1986/9464
T: 22.10.1986
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı ve müdahilin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacının hizmeti devam ettiği halde 4.5.1959 - 31.12.1976 tarihleri arasında hizmeti için ödenen kıdem tazminatı avansının toplam hizmetleri içinde hakettiği kıdem tazminatından düşülmemesi maddi hata olduğu gibi o tarihte yapılan ödemeyi kabul eden davacının bu paradan o zamanki ve emekli olduğu tarihe kadar geçen süre içindeki yasal faiz değerlerine göre yararlandığının düşünülmemesi ve mahsuptan bunun dikkate alınmamış olması da hatalıdır.
3 - Kabule göre de İş Kanunu'nun 26'ncı maddesinin sonuna 2869 sayılı Kanunla eklene fıkra ile hizmet akitlerinin sona ermesi halinde, içinin ücreti ile sözleşme ve kanundan doğan para ve para ile ölçülmesi mümkün menfaatlerin tam olarak ödeme sorumluğu getirlmiştir. Yasanın zorunlu kaldığı böyle bir halde artık temerrüt işlemlerinin gerekli olduğu düşünülemez. Bu itibarla 30.7.1983'den itibaren en yüksek mevduat faizine hükmedilmesi ile yetinilmesi gerekirken 1976 tarihinden bu tarihe kadar faize hükmedilmesi doğru değildir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, 22.10.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.