 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/8054
K: 1986/9433
T: 21.09.1986
DAVA: Davacı, yevmiyesinin tespiti ile ücret farkı alacağı ve sosyal yardımlardan doğan alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı 2.11.1976 muvazzaf askerlik hizmeti nedeniyle işyerinden ayrılmış ve sağlık nedenleriyle askerlik hizmeti aralıklı olarak sürdürülerek, nihayet 9.7.1982 tarihli bir rapor üzerine Ekim/1982 tarihinde askerliğe elverişli görülmeyerek serbest bırakılmış, 13.12.1982 tarihinde ise aynı işyerinde tekrar işe alınmıştır. Bu arada 24.6.1982 tarihinde, 1.6.1978-31.5.1980 tarihli bir TİS yapılmış ve bunu 5. maddesinde, askerlik nedeniyle ayrılan ve tekrar işe başlayan işçilere de aynen uygulanmak, ücretinin buna göre tespit edileceği kararlaştırılmıştır. Bundan sonra sözleşme yine YHK tarafından 1.6.1982 tarihinden itibaren yenilenmiş aynı maddeye bu sözleşmede de yer verilmiştir. Davalı davacıya ikinci sözleşmeyi uygulamış, önceki sözleşmeyi uygulamamıştır. Davacı bütün sözleşmelerin uygulanması isteği ile bu davayı açmış, mahkemece de isteğe uygun olarak karar verilmiştir.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, davacının askerlik nedeniyle ayrıldığı ve askerlikten döndüğü tarihlerde 1.6.1970 ile 31.5.1980 tarihleri arasındaki sözleşme mevcut değildir. Bu sözleşme kendisi askerde iken yapılmıştır. Bu itibarla anılan sözleşme hüküm davacı için bir hak sağlamaz. Davacının askerlik nedeniyle ayrıldığı tarihte böyle bir TİS hükmü ancak askerlik hizmetini kanuni süresi içinde tamamlayan için getirilmiştir. Davacının askerlik hizmeti ise normal süresinde bitmemiş 6 seneye yakın devam etmiştir. Askerlik döneminde özelikle raporlu ve istirahatli geçen sürelerde yapılmış bu toplu iş sözleşmesinin uygulanması düşünülmüş ve istenmiş olamaz. Bu nedenlerle davacının 1.6.1978-31.5.1980 tarihleri arasını kapsayan toplu iş sözleşmesinde öngörülen ücret zamlarından yararlandırılmış olması doğru değildir, isteğin bu kısmının reddi gerekir.
3- Davacı 13.12.1982 tarihinde işbaşı yaptığı halde hesaplarda daha önceki bir tarihin başlangıç alınması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerden davalı yararına BZOULMASINA,ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,21.9.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.