 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/7600
K: 1986/7857
T: 11.09.1986
DAVA : Davacı, ikramiye farkından doğan alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır. Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 6772 sayılı Kanun'a göre ödenecek ikramiyenin işçinin 26 günlük ücreti üzerinden hesaplanması gerekir. Şimdiye kadar ki uygulamalar da bu yönde olmuştur. 2448 sayılı Kanun'da 6772 sayılı Kanun'a göre ödenecek ikramiyenin hesabında ve gün sayısında bir değişiklik yapılmamıştır. Sözü edilen kanunda akti ikramiyelerin gün sayısı için yeni bir düzenleme getirilmiş, akti ikramiyelerin işçinin 30 günlük ücreti tutarında ödenebileceği öngörülmüştür. Ancak sözleşmelerde 30 günün altında bir ikramiye kararlaştırılmayacağı belirtilmiş değildir. Kanun ikramiyenin gün sayısı olarak azami sınırını göstermiştir. Hükme dayanak yapıldığı anlaşılan 1.1.1980 ile 31.12.1982 tarihleri arasını kapsayan TİS'nin 73. maddesinde 6772 sayılı Yasa gereğince her yıl için ödenen 2 aylık ilave tediyeye ek olarak sözü edilen yasa esaslarına göre hesaplanarak bir aylık istihakların tutarında bir ilave tediye daha öneneceği hükme bağlanmıştır. Buradaki 6772 sayılı Yasa'ya göre ödenecek beher ikramiyenin işçinin 26 günlük ücreti tutarında olacağı anılan yasa hükmü gereğidir. Maddedeki 3. ilave tediyeye gelince bunun da 6772 sayılı Yasa esaslarına göre hesaplanabileceği vurgulanmıştır. Böyle olunca 3. ikramiyenin de 26 gün üzerinden hesaplanması gerekir. Dosyadaki bilgilerden işverenin de ilgili yasa ve TİS hükümlerini böyle anladığı ve uygulamayı buna göre yaptığı anlaşılmaktadır ki, bu şekilde hesap ve ödeme az önce açıklanan sebeplerden dolayı doğrudur.
Mahkemenin 2448 sayılı Kanun ve TİS hükümlerine yanlış anlam vererek kanuni ve akti ilave tediyelerin beherini 30 gün üzerinden nazara alarak hesap yapmış olması ve aradaki farka karar vermiş bulunması isabetsizdir. O halde karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenle BOZULMASINA, 11.9.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.