 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/7392
K: 1986/8743
T: 01.10.1986
DAVA : Davacı, gecikme zammından doğan alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm atına almıştır.
Hüküm, süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm tamyiz itirazları ile, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine;
2 - 30.7.1983 tarihinde yürürlüğe giren ve İ.K.'nun bazı maddelerini değiştiren 2829 sayılı Yasa ile 26. maddeye bir hüküm getirilerek bu hükümle hizmet akitlerinin sona ermesinde işçinin ücretle sözleşme ve kanundan doğan para ve para ile ölçülmesi mümkün menfaatlerin tam olarak ödenme zorunluğu getirilmiştir. Yasa'nın bu hükmü ödemeyle ilgili olarak buyurucu niteliktedir. Böyle bir hüküm karşısında ayrı bir temerrüt işlemi aramaya gerek yoktur. O halde 30.7.1983 tarihinden itibaren yine aynı 2869 sayılı Kanun'la İş K.'nun 14. maddesine getirilen en yüksek mevduat faizinin uygulanması icap eder.
Mahkemenin, açıklanan yasal hükmü nazara almadan daha sonraki tarihten faize hükmetmesi hatalıdır, karar bu sebeple bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen sebepten davacı yararına BOZULMASINA, 1.10.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.