 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/6216
K: 1986/9267
T: 16.10.1986
DAVA : Davacı, noksan ödenen kıdem tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı temsilcisi (Y.Ö.) tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, 1.8.1966 tarihinden 12.4.1976 tarihine kadar YSE. Genel Müdürlüğünde çalıştıktan sonra bu tarihte ihbar öneli ve kıdem tazminatı verilmek suretiyle iş akti işveren tarafından feshedilmiştir. Bundan sonra davacı 6.1.1978 tarihinde davalı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü işyerinde işe girmiş ve burada çalışmasını sürdürmekte iken TİS'de yer alan bir hükme göre 13.2.1980 tarihinde almış olduğu kıdem tazminatını iade etmiş ve emekli olduğu 15.4.1985 tarihine kadar çalıştıktan sonra, kendisine davalı işverence kendi işyerinde geçen çalışması için kıdem tazminatı ödenmiştir. Davacı az önce sözü edilen TİS hükmüne dayanarak YSE. Genel Müdürlüğünde geçen hissesinin de birleştirilerek kıdem tazminatı hesabında nazara alınması gerektiğini ileri sürerek fark kıdem tazminatı talep etmiş, mahkemece talep kabul edilmiştir.
İstek, 1475 Sayılı İş Kanununun 14 üncü maddesinin" aynı kıdem süresi için bir defadan fazla kıdem tazminatı ve ikramiye ödenmez" hükmüne aykırıdır. Bu hüküm buyurucu nitelikte olup uyulması zorunludur ve aksine yapılan sözleşme geçersizdir. Fesih tarihinden önceki ve sonraki işverenler ayrı tüzel kişiliğe sahiptir. Bundan başka her iki çalışma arasında uzun fasıla vardır. Bu itibarla olayda davacıya daha az kıdem tazminatı ödeme gibi bir amaç da yoktur. O halde davanın reddi gerekir. HGK.'nun 26.9.1986 tarihli, 1986/9-290 esas sayılı son kararı da bu doğrultudadır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, 16.10.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.