 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/4343
K: 1986/5238
T: 20.05.1986
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, 23.2.1982 tarihinde belirsiz süreli hizmet akti ile işe başlayıp hizmetini sürdürmekte iken 24.12.1983 tarihinde bir sözleşme yapılarak bu sözleşmede ilişkinin 31.12.1984 tarihinde son bulacağı kararlaştırılmıştır. Böylece hizmet ilişkisinin sona ereceği tarih 1 sene kadar önce taraflarca belirlenmiştir. Böyle bir ldurumda ilişkinin süresi belirli bir akte dönüştüğü düşünülebileceği gibi fesih tarihinin saptanması ile önceden ihbar önelinin verilmiş olduğu da düşünülebilir. Her iki düşünce ve kabul tarzı itibariyle ihbar tazminatı ödenmemesi icap eder.
3- Kabul şekli itibariyle en yüksek mevduat faizi ancak İş Kanunu'nun 14. maddesi ile kıdem tazminatı için öngörülmüştür. İhbar tazminatı için böyle bir faiz öngörülmemiştir. Ancak 3095 sayılı Kanunun gerektirdiği oran dahilinde faiz oranına tabidir. Bu itibarla ihbar tazminatı için mevduat faizine hükmedilmesi yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.5.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.