 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/3602
K: 1986/4655
T: 06.05.1986
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ile yıllık ücretli izin ve yakacak parasının, davalı ve karşı davacı ise; mahsup edilmeyen avans, peşin ödenen aylık ücret ve işi bırakmaktan doğan zarar karşılığının ödetilmesine karar verilmesini istemişlerdir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm, süresi içinde davacı ve karşı davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının, davacı ve mukabil davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı, Genel Müdürdür. 2.7.1985 tarihinde izin defterine işaret ederek doğmuş olan evvelki yıllara ve son yıla ait izin haklarını kullanmak üzere işyerinden ayrılmıştır. İşverenin izin defterini bulamaması ve yakın bir tarihte yapılacak olan kongre nedeniyle haber göndermesi üzerine bu haberi aldıktan 2 gün sonra, 11.7.1985 tarihinde işyerine dönmüş izin defterinin bulunduğu çekmece anahtarını teslim etmiş ve kalan iznini kullanmak üzere tekrar ayrılmıştır. Davacının izinli sayıldığını genel başkana haber vermemiş ve izin defterini masada kilitli olarak bırakmış olması iş iş aktinin işveren yönünden haklı nedenle feshine sebep teşkil etmemesi gerekir. Davacının bu sırada izinli olduğu esasen mahkemenin de kabulündedir. Önceki senelere ait izin haklarının kullanılmasında da, uygulamanın bu şekilde sürdürüldüğü anlaşılmaktadır. Böyle olunca izin hakkını kullandığı sırada iş aktinin feshi haklı sayılamaz. Bunun sonucu olarak davacı ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanır. Böylece ihbar ve kıdem tazminatının hüküm altına alınması ve karşılık davanın reddedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, 6.5.1986 gününde oyçokluğuyla karar verildi.