 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/3452
K: 1986/4237
T: 21.04.1986
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya
incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm temyiz itirazlarının reddine,
Davalının temyizine gelince:
2- Davacı, Deniz Nakliyat Şirketi'nden emekli olurken muvazzaf askerlikte geçen hizmet süresi için kıdem tazminatı ödenmediğini ileri sürerek bu süreye ilişkin fark kıdem tazminatı isteğinde bulunmuştur.
Davalı, davacının muvazzaf askerlik süresini SSK'ye değil, TC Emekli Sandığı'na borçlandığını ve emekli olduğu tarihte de aynı süreye dahil hizmetler için emekli sandığınca emekli ikramiyesi ödendiğini savunmuştur.
Gerçekten davacı sosyal güvenlik hukuku bakımından 5434 sayılı TC Emekli Sandığı Kanunu'na tabi tutulmuş ve muvazzaf askerlik süresini bu Sandığa borçlanmış ve bunun karşılığı emekli ikramiyesini, emekli olduğu tarihteki Emekli Sandığı'nın yürürlükteki hükümlerine göre emekli sandığından almıştır.
Öbür tarafta İş Kanunu'nun 14 üncü maddesinde Emekli Sandığı'na tabi olan hizmetler için ödenecek kıdem tazminatıyla ilgili bir miktar belirlemesi yapılmış ve bu miktarın yaşlılık aylığının başlangıç tarihinde TC Emekli Sandığı Kanunu'nun yürürlükteki hükümlerine göre emeklilik tarihindeki ikramiyeden fazla olamayacağını hükme bağlamıştır. Yasa'nın bu hükmü de, aynı maddede düzenlenen diğer kurallar gibi, kamu düzeniyle ilgili mutlak uyulması gereken kurallardandır.
Bu durumda davanın reddi gerekirken kabulü, İş Kanunu'nun yukarıda yazılı hükmüne aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeple davalı yararına BOZULMASINA,peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.4.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.
