 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/2749
K: 1986/5263
T: 20.05.1986
DAVA: Taraflar arasındaki kur farkından doğan alacağın ödetilmesi davasında ilamda yazılı nedenlerle reddine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 20.5.1986 salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat Sedat Sağlam geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Davacı, davalı şirketin Libya'daki işyerinde çalışma süresi ile ilgili ücretinin süresinde ödenmemesi sebebiyle bu alacağı ile birlikte diğer isteklerini de içeren açtığı dava sonunda, Türk parası olarak 1.664.560 TL'sının dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar alıp, bu kararın Yargıtay'ca onanıp kesinleştikten sonra 14.10.1985 tarihinde tahsil ve infaz edilmiş olduğunu, ancak Libya ile yapılan anlaşmaya göre, konertible döviz olarak transferi öngörülen bu alacağın zamanında ve bu şekilde ödenmesi sebebiyle yasal geçmiş günler faizi dışında munzam zararı olduğunu ileri sürerek munzam zararın tahsilini istemiştir.
Gerçekten, B.K.nın 105 inci maddesinde alacağı, geçmiş günler faizinden fazla zarara uğramış ise ve ispat etmek koşuluyla bunu borçludan isteyebilir. Borçlu da kendiine hiçbir kusur isnat edilemeyeceğini ispat etmediçe bu zararı tazmin ile mükelleftir.
Mahkemenin isteğe dayanarak yapılan BK'nun 105. maddesi dairesinde inceleme yapmadan alacağı faiz hükmedildiği ve ilk davada saklı tutulan haklar arasında kur ve değer artışı bulunmadığından bahisle davayı reddetmesi isaetli görülmediğinden karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA davacı yararına takdir edilen 11.000 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.5.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.