 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/1343
K: 1986/1346
T: 10.02.1986
DAVA: Davacı, 5.7.1985 tarihi itibariyle eski işine alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme isteği aynen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Davacı, işçi sendikası yöneticiliğine seçilmesi nedeniyle işyerinden ayrılmış, 9.3.l985 tarihinde de sendikanın kendi kendisini feshetmesi üzerine bu görevi sona ermiş, bunu takiben 4.6.1985 tarihinde işverene işe alınması için başvurmuş, fakat işveren, sendikadaki görevinin
sona ermesinde 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 29/1. maddesindeki şartlar gerçekleşmediğinden isteğini 11.6.1985 tarihinde reddetmiştir.
Davacı bu davayı açarak işe iadesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme davanın kabulüne kadar vermiştir.
Uyuşmazlığın konusu 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 29/1. maddesine girmektedir. Gerçekten, bu maddeye göre ve yine orada yazılı sebeplerden dolayı sendikadaki görevi sona eren işçinin 3 ay içinde ayrıldığı işyerinde işe alınmasını yeniden isteyebilir ve işveren en geç bir ay içinde o andaki şartlarla eski işine veya eski işine uygun başka bir işe öncelik vererek almak zorundadır. Ancak buradaki zorunluluk hali cezai müeyyideyi oluşturur. Hukuki yönden ise, işe alınmama fesihle ilgili hakları isteme sonucunu doğurur. Yoksa mahkemeden işe iadesini isteme hakkını vermez. 29. madde de işçiye işe iade için mahkemeye başvurma hakkı tanınmamıştır. İşe iade sadece işyeri sendika temsilcisi için aynı Kanun'un 30. maddesinde öngörülmüştür. Bu nedenle, davacının işe iadesi anlamına gelecek şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.2.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.