 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/1048
K: 1986/2497
T: 05.03.1986
DAVA: Davacı, kıdem tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 11.9.1973-6.6.1979 tarihleri arası Köyişleri Bakanlığı Toprak Su Bölge Müdürlüğü işerinde çalışmış, 6.6.1979 ile 17.1.1984 tarihleri arasında ise davalı Bayındırlık ve İskan Bakanlığı işyerinde çalışarak iş akti bu tarihte son bulmuştur. Davalı işveren kendi dönemine ait 6.6.1979 ila 17.1.1984 tarihi arasındaki süreye ait kıdem tazminatını ödemiş, Köyişleri Bakanlığında geçen hizmet süresi için ödemede bulunmamıştır. Davacı, Köyişleri Bakanlığında geçen hizmet süresinin de kıdem tazminatı hesabında değerlendirilmesi gerektiğini ileri sürerek son işverenden fark kıdem tazminatı isteğinde bulunmuştur.
Görüldüğü gibi davacının çalışmaları değişik kamu kuruluşlarında geçmiştir. 1475 sayılı İş Kanununun 14 üncü maddesinin 4 üncü fıkrasına göre değişik kamu kuruluşlarında geçen hizmet sürelerinin birleştirilmesi suretiyle kıdem tazminatı ödenebilmesi için, işçinin S.S. Kanununa göre yaşlılık veya malullük aylığına ya da toptan ödemeye hak kazanmış olması ve yaşlılık sigortası bakımından bağlı bulunduğu kuruma veya sandığa müracaat etmiş olduğunu belgelemesi şarttır. Davada, davacı için bu şartların gerçekleşip gerçekleşmediği anlaşılmamaktadır. Bu durumda yapılacak iş, davacıın hizmet aktini yaşlılık aylığı veya toptan ödeme almak amacıyla feshetmiş olup olmadığını araştırıp tespit etmek, bu amaçla feshettiği ve az önce belirtilen şartların gerçekleştiği anlaşılırsa şimdiki gibi karar vermek, aksi halde davayı reddetmek gerekir. Mahkemenin noksan incleme ve yanlış anlama sonucu isteği kabul etmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple davalı yararına BOZULMASINA, 5.3.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.