 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1986/10179
K: 1986/11394
T: 18.12.1986
DAVA : Davacı, ücret zammı, fazla çalışma parası ve ikramiye alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, 1984 senesinin Temmuz ayında işe girip aynı senenin Ekim ayında taraf sendikaya üye olduğu üye olduktan sonra taraf sendikanın Toplu İş Sözleşmesinin 1.11.1984 tarihinde imza edildiği ve imza edilen bu TİS'nin 1.3.1984 ile 28.2.1986 tarihleri arasında etkili kılındığı, bu tarihler arasında etkili kılındığı, bu tarihler arasında etkili kılınan sözleşmenin 46'ncı maddesiyle üye işçilerin imza tarihindeki çıplak ücretine 1.3.1984 tarihinden geçerli olmak üzere 400 TL.'lık yevmiye ücret zammı getirildiği, kendisinin imza tarihinde sendikaya üye olması nedeniyle bu ücret zammının tam olarak uygulanması gerektiği halde aynı maddesinin B fıkrasında düzenlenen dayanışma aidatı vermek suretiyle yararlanma biçimiyle ilgili kısıntılı zammın uygulandığını ileri sürerek aradaki farkın ödetilmesini istemiştir.
Gerçekten davacının 1984 senesinde işe girdiği ve Toplu İş Sözleşmesinin 1.11.1984 tarihinde imzasından önce Ekim 1984 tarihinde taraf sendikaya üye olduğu konusunda taraflar arasında uyuşmazlık yoktur. Yine davacının şoför olarak başlangıç ücretinin yeni sözleşmenin getirdiği 1000 TL.'lık başlangıç ücretine çıkarıldığı yine ihtilaf dışında kalmaktadır.
TİS'nin 46'ncı maddesinde imza tarihindeki çıplak yevmiye esas alınmak ve 1.3.1984 tarihinden geçerli olamak üzere 400 TL. yevmiye ücret zammı getirilmiş, ancak bu zammın uygulama biçimiyle ilgili aynı maddenin B fıkrasında kısıntılı bir uygulama esası öngörülmüştür. Kısıntılı uygulama ise sözleşmenin yürürlük tarihinden sonra işe girenlerle dayanışma aidatı ile sözleşmeden yararlanmak isteyenlerin 1'inci yıl ücret zammının 12 aya bölünerek 1 aya isabet eden miktarının sendikaya giriş tarihi ile 1'inci yıl zammının bitiş tarihi arasında geçen aylara isabet eden miktarının ücrete ilavesi suretiyle uygulaması icap eder ik işveren de aynı doğrultuda davacıya bu ücret zammını uygulamıştır. Gerçi sözleşmenin sözü edilen 16/B maddesinde sözleşmenin yürürlük tarihinden sonra işe giren ve dayanışma aidatı ile sözleşmeden yararlanmak isteyenler şeklinde sadace dayanışma aidatı ödeyenlerle ilgili bir anlama elverişli ifade kullanılmışsa da sözleşmenin bu maddesinin genel düzenlemesinden ve bilhassa 32'nci maddede yeni giriş taban ücretlerinin belirlenmesinden zammın kasıtlı uygulanmasının sözleşmenin yürürlüğünden sonra işe girenler için de aynı olduğu ve bu maddenin onlar için de uygulanması gerektiği anlaşılmaktadır. Bu düzenleme ve yorum biçimi 2822 sayılı Kanunun 9'uncu maddesine de aykırılık teşkil etmez. Bu durumda davanın reddi gerekirken yazılı şekilde davanını kabulü isabetsiz olup sözleşmenin amacına ve yorumuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 18.12.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.