 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Hukuk Dairesi
E:1986/5272
K:1986/5264
T:13.05.1988
* GÖREV
ÖZET : Kadastro mahkemeleri 5572 sayılı Kanunla kaldırılmıştır. Davalara Kadastro ve Tapu Tahrir-i Kanununda yazılı hükümler çerçevesinde genel mahkemeler tarafından bakılması gerekir.
(2613 s. KTTK m. 22, 27, 34)
Cemale vekili ile Hazine vekili, Zarif ve Rahmi vekilleri, Sarılar ve Yenişehir Mahallesi Muhtarlıkları ve Belediye Başkanlığı vekili aralarındaki tescil davasının yapılan yargılamasında; mahkemenin görevsizliğine dair, (Aftınözü Asliye Hukuk Hakimliği)'nden verilen 23.1.1986 gün ve 141/6 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Dava konusu taşınmazların bulunduğu yerde kadastro başlamıştır. Taşınmazlardan birisi hakkında kadastro tutanağı düzenlenmiş, diğerleri için de ilan yapılmıştır. Bu durumda uyuşmazlığa 2613 sayılı Kadastro ve Tapu Tahriri Kanunundaki esas ve usullere göre bakılması gerekir. Gerçekten de, 2613 sayılı Kadastro ve Tapu Tahriri Kanununun 22. maddesinin (E) bendinin 2. fıkrasında bu Kanundan doğan uyuşmazlıkların aynı Kanunun 4. fashında yazılı hükümlere göre çözümleneceği öngörülmüştür.
(E) bendinin 2. fıkrasında sözü edilen 4. fasıl, 27. maddeden başlamakta, 34. madde ile son bulmaktadır. Bu maddelerde kadastro mahkemelerinin görevi, bu mahkemelere başvurma şekli, sulha ve tahkime teşvik, sulh ve tahkimin akim kalması halinde yapılacak işlemler. hükümlerin tefhimi ve tebliği gibi usule ilişkin hükümleri içermektedir. İhtilafların halli başlığı altındaki 34. maddede "kadastro mahkemesi davalara bu kanunda yazılı hükümlere ve yazılı olmayan hallerde umumi hükümlere göre bakar" denilmiştir. Maddede sözü edilen kadastro mahkemeleri 1.3.1950 günlü ve 5572 sayılı Kanunla kaldırılmıştır. 0 halde davalara Kadastro ve Tapu Tahriri Kanununda yazılı hükümler çerçevesinde genel mahkemeler tarafından bakılması gerekir. Görevsizlik kararı verilmesi usül ve yasaya aykırıdır. Temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile hükmün (BOZULMASINA) ve 1500 lira peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 13.5.1986 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
