DAVA : Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki belgeler okundu, iş incelendi, gereği görüşüldü:

KARAR : Tapulama sırasında 17 parsel sayılı, 21225 m2. yüzölçümündeki taşınmaz vergi kaydı, satın alma ve zilyetliğe dayanılarak Halim adına tespit edilmiştir. Orman İdaresinin itirazı üzerine tapulama komisyonu, Tapulama Kanununun 29. maddesi hükmünce oluşturduğu yetkisizlik kararı ile tutanak ve eklerini Tapulama Mahkemesine aktarmıştır. Mahkemece davanın reddine, taşınmazın Halim adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, orman idaresince temyiz edilmiştir.

Taşınmazın, 6831 sayılı Orman Kanununun 2896 sayılı Kanunla değişen 1. maddesi hükmünce, orman yada orman toprağı sayılan yerlerden olmadığı bu konuda bilgisine başvurulan tarafsız bilirkişi orman mühendisinin açıklamalı raporu ile saptanmıştır. Bu itibarla orman idaresinin diğer temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak bu durumda tapulama hakimi, 766 sayılı Tapulama Kanununun 54. maddesi hükmünü de gözönünde tutarak, taşınmazda hakkın gerçek malikini belirleyerek onun adına tapuya tescile karar vermekle yükümlüdür. Bu konuda mahkemece yapılan araştırma yetersizdir. Davalı tarafın dayandığı vergi kaydını uygulayan bilirkişi sözleri kaydın kapsamını belirlemeye yeterli olmadığı gibi, bilirkişi düşüncesi komşu parsel tutanakları ve onların dayanağı olan kayıtlar getirtilip dava konusu taşınmazı ne şekilde ve kime ait yer olarak sınır gösterdiği saptanmak suretiyle denetlenmemiştir. Böylesine yetersiz bir uygulama ile taşınmazın vergi kaydı kapsamı içinde kaldığı kabul edilemez. Kabule göre de; olayda, Tapulama Kanununun 33. maddesinde öngörülen kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği ile edinme koşullarının yararına gerçekleştiğini kanıtlama yükümlülüğü davalıya düşer. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 275. maddesi de: "Mahkeme, çözümü özel ve teknik bir bilgiyi gerektiren hallerde bilirkişinin oy ile görüşünün alınmasına karar verir. hakimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bilgi ile çözümlenmesi mümkün olan konularda bilirkişi dinlenemez" denilmiştir. Taşınmaz üzerindeki fiili hakimiyetin taşınmazın ekonomik amacına uygun olarak malik niteliği ile çekişmesiz ve aralıksız kim tarafından ne şekilde sürdürüldüğü ve süresi konusunda bilirkişi görüşü ile yetinilemez. Bu yön, davalının göstereceği tanıklar Usulün 265 ve 266. maddeleri uyarınca taşınmaz başında ayrı ayrı dinlenilmek suretiyle belirlenir. Mülkiyet belgesi olmayan vergi kaydı zilyetlikle birleşmediği sürece hukukça değer taşımaz. Oysa, mahkemece davalının 1.8.1984 tarihli dilekçesinde gösterdiği tanıklar dinlenmemiş, doğrudan doğruya seçilen Halit isimli bilirkişinin, "Taşınmazın davalının dedesi Mehmet'den kaldığını, 40 yıl önce yapılan paylaşmada davalıya düştüğünü, büyük bir kısmının halen ekilmekte olduğu" biçimindeki sözleri ile yetinilmek suretiyle hüküm kurulmuştur. Bu nitelikteki kişinin belirtilen sözleri taşınmazın öncesinin kime ait olduğu, kimden kime kaldığı, zilyetliğin süresi ve sürdürülüş biçimi ile taşınmazın hangi kesiminde zilyet olunduğunu belirlemeye yeterli değildir. Mahkemece bu yönden yanılgıya düşülerek yetersiz uygulama ve araştırma ile yazılı biçimde hüküm kurulmuş olması isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün ONANMASINA, 17.12.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972