DAVA : Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle gereği görüşüldü:

KARAR : Hükmüne uyulan Yargıtay bozma kararında dava konusu taşınmazlara uygulanan tapu kaydını dağ ve mer'a sınırları itibariyle değişebilir nitelikli olduğu, miktar fazlasının taşınmazların kurutma haritası kapsamında kalması nedeni ile süre yönünden zilyetlikle kazanılmasının mümkün olmadığı, taşınmazların kurutma haritasındaki yerlerinin tesbit edilmesi hususlarına değinilmiştir. Mahkemece bozma gereği yapılan inceleme sonucunda 919 parsel üzerindeki meyva ağaçlarının davalı (Ü.Ç)'ye ait olduğu beyanlar hanesinde gösterilmek suretiyle bu parselin ve 906 ile 917 parsel sayılı taşınmazların davacı hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.

766 sayılı Tapulama Kanunu'nun 42. maddesi hükmünce cebel (dağ) ve mer'a gibi genişletilmeye elverişli sınırlı tapu kaytılarının kapsamı değişmez nitelikteki diğer sınırlarla bağlantı kurulmak suretiyle belirlenmesi gerekir ise de; olayda davalı taraf ayrıca ırmak, (H.M.A.), (O.) ve cebel sınırları içerisinde kalan arazide tahsisli geleneksel bir biçimde kulanıla gelen mer'a bulunmadığını belirleyen Asliye Hukuk Mahkemesinin 1952/60 esas, 1953/233 karar sayılı 30.1.1953 günlü kesinleşen mahkeme ilamına ve 743 ile 750 sayılı parsellerin Kanun-u evvel 1335 günlü gitti kaydının kapsamı içinde kaldığını belirleyen ve hazine aleyhine oluşup kesinleşen 1954/226 esas, 1958/252 karar sayılı 13.10.1958 günlü mahkeme kararına dayanmışlardır. Mahkemece de buyön bozma kararında önce yapılan keşif ve uygulama ile belirlenmiştir. Bu itibarla bu yönden maddi yanılgıya dayalı olarak kurulan bozma kararına uyulması usuli kazanılmış hak oluşturmaz. Tapu ve vergi kaydında gösterilen sınırlar doğuda, kuzeyden güneye doğru uzanan Irmak, Kuzeyde (H.M.A.) mirasçıları tarlası, güneyde 295 parsel sayılı (O.) oğlu (M.) taşınmazı, batısı cebel olarak belirlenmiş, bilirkişilerin sınırlar ile ilgili sözleri komşu parsellere revizyon gören tapu kayıtlarını sınırları ile doğrulanmıştır. Uzman bilirkişiler sahipli tarım toprağı arasından geçen ırmağın konumu itibarı ile değişmez nitelikte bulunduğunu açıklamalı raporlarında bildirmişlerdir. Kaldı ki bozma kararında değinilmediği için ırmak, (H.M.A.) ve (O.) sınırlarının değişmez nitelikte olduğu kesinleşmiştir. Şu hale göre, Irmak, (H.M.A.) ve (O.) taşınmazları sınırının değişmez nitelikte bulunduğunun kabulü gerekir. Bu itibarla tapu kaydının kapsamının doğuda ırmak, kuzeyde (H.M.A.) tarlaları, güneyde hazine aleyhine oluşan kesin hükümle belirlenen 264, 265 sayılı parselleri; 743 ila 750 sayılı parselleri ayıran sınır ile 295 sayılı (O.) taşınmazı sınıları esas alınmak ve (O.)'a ait 295 parselin 744 sayılı parselle birleştiği noktadan kuzeye ve 686 parsel sayılı (H.M.A.) taşınmazına çekilecek hat ile batı sınırın belirlenmesi ve bu yöntemle belirlenen tapu kaydı kapsamı olan alanın birleşik krokide gösterilmesi zorunludur. Davacı taraf, ayrıca vergi kaydına da dayanmıştır. Vergi kaydı mülkyite belgesi olmadığı ve batıda cebel, kuzey - batıda incirli taş sınır gösterildiği, arada açık yer kaldığı için kapsamının doğudaki Irmak sınırından başlanılarak kapsamının, batıya doğru yüzölçümüyle belirlenmesi gerekir. Dinlenen bilirkişi ve tanıklar dava konusu taşınmaz üzerinde davalı tarafın zilyetliğinin tesbit gününe kadar 20 yılı aşkın bulunduğu ve uzman bilirkişi de raporunda taşınmazların tarım toprağı olduğunu bildirmiştir. Diğer yandan davaların konusu olan taşınmazların tarım toprağı olduğunu bildirmiştir. diğer yandan davaların konusu olan taşınmazların 743 ile 750 parsellerin 13.10.1958 tarihli kesin hükmün kapsamında kaldığı saptandığına göre, kararın tarafı olan hazine iledavalılar arasındaki sonraki günlü uyuşmazlığın dabaşka bir araştırmaya gerek kalmaksızın bu kesin hükme göre çözümlenmesi zorunludur. Bu itibarla kurutma sırasındaki idari işleme esas alınmak üzere köy muhtarı ve azalarının bazı taşınmazların ekilip, bazılarının ekilmediği yolunda düzenlediği listeler mahkemece saptanan hukkusal olgu ve bulguyu ortadan kaldırmaz. Vergi kaydı yüzölçümü, tapu kaydı yüzölçümünden fazladır. Tapulama tesbiti 1617 sayılı Kanunun yürürlüğü gününden önce yapılmıştır. Davalara konu olan parsellerin toplam yüzölçümünün 1000 dönümden aşağı olduğu fen bilirkişi (İ.K.) tarafından mahkemeye verilen raporda açıklanmıştır. Koşulların varlığı halinde vergi kaydı kapsamı dışında kalan taşınmazın 100 dönümlük bölümü kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği ile iktisap edilebilir. O halde, mahkemece tapu ve vergi kaydı ile 13.10.1958 tarihli kesin hükmün kapsamı yukarda açıklandığı gibi belli edilmeli, bu yön uzman bilirkişiye çizdirilecek birleşik haritada gösterilmeli, kesin hükmün kapsamı içinde kalan taşınmazlar yönünden taraflar arasındaki uyuşmazlık kesin hükme göre, tapu kaydının belirlenen değişmez sınırlarıyla bağlantı kurulmak suretiyle kapsamı içinde kalan bölümler yönünden tapu kaydına; tapu kaydı kapsamı dışında ve fakat vergi kaydı içinde kalan bölümler belgeli zilyetlik, vergi kaydı kapsamı dışında kalan bölümler ile ilgili olarak da zilyetlik delilleri değerlendirilmek suretiyle hüküm kurulmalıdır. Mahkemece bu yönlerden yanılgıya düşülmesi ve bozma kararında değinilmemekle kesinleşen yönler dışına çıkılmak suretiyle yazılı biçimde hüküm kurulmuş olması isabetsiz, davalıların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmediğinden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 17.3.1986 gününde oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972