 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1986/5091
K: 1986/6600
T: 08.05.1986
DAVA : Mahalli Mahkemesinin verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı, halen Modada kendi evinde oturduğunu iş yerinin Kağıthanede olduğunu, gidiş gelişin hem zahmetli hemde çok masraflı olduğunu, Levent de bulunan kiralananda oturmak istediğini iddia ile bu davayı açmış. Modadaki evini rağiç bedelle davalıya teklif etmiştir. Davalıda ihtiyaç iddiasına bir diyeceği olmadığını, yapılan teklifi kiralanana ilişkin şartlarla kabul ettiğini beyan etmiştir. Şu durumda sorun teklifin gerçek ve samimi olup olmadığı hususunda toplanmaktadır. Yapılan keşifte gerek davacının oturduğu yerin, gerekse kiralanın vasıfları belirtilmiştir. Öncelikle davacının, davalıya teklif ettiği yer için aylık kaç lira kira istediğinin sorulması, bunu davalının kabul edip etmediği hususunda beyanın alınması gerekir. Davalı şahitlerinin, davacının teklif edilen yer için 50.000 -60.000 lira istediği yolundaki beyanı yeterli olmadığı gibi davayada etkili değildir. Davalının oturduğu yer ile teklif edilen yer aynı nitelikte olmadığı için aynı kira bedeli ile araya geçmesi söz konusu olamaz. Tarafların teklif edilen yer için işlenen aylık kira konusunda anlaşmaları halinde, uzman bilirkişi aracılığı ile keşif yapılarak, davalının 1981 yılından beride kiracı olarak kazanılmış hakkıda nazara alınarak davacının istediği kiranın hakkaniyete uygun olup-olmadığının, değilse bu miktarın ne olabileceğinin saptanması ve varılacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, bundan zuhul ile eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.
nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine 8.5.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.