 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1986/3867
K: 1986/5321
T: 15.04.1986
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan boşaltma davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtların okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı, hava albayı olduğunu, kocası ile boşandığını, halen iki kızı ile birlikte lojmanda oturduğunu, büyük kızı Eser'le geçinemediğini, babası ile kişisel ilişkilerini düzenlemek istediğini, bunun için de kiralananda müstakil oturacağını iddia ile Eser'in ihtiyacı için kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı vekili davacının kızının halen üniversite öğrencisi olduğunu, ekonomik özgürlüğü bulunmadığını, ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığını savunmuştur. Dinlenen davacı şahitleri iddiayı, davalı tanığı da savunmayı doğrulamıştır.
İhtiyaçlı kızın 1963 doğumlu olduğu, halen Boğaziçi Üniversitesi'nde öğrenci bulunduğu, nüfus kaydı davalının savunması ve bu savunmayı doğrulayan davacı şahidi Aydemir'in beyanı ile sabittir. Böylece ihtiyaçlı kızın hiçbir gelirinin olmadığı, halen öğrenci olduğu, baba ve annesinin yardımı ile geçimini sağladığı anlaşılmaktadır. Bu durumda bir kimsenin müstakil bir ev açması, bunu tefriş etmesi, böylece ayrı yaşaması mümkün değildir. İhtiyaca ilişkin tahliye davalarında her şeyden önce ihtiyacın gerçek ve samimi olması ve aynı zamanda zorunlu bulunması gerekir. Kocasından ayrılmış dul bir kadının iki kızı ile birlikte ikameti hayatın olağan akışına, toplumun örf ve adetlerine daha uygun düşmektedir. Bu hususlar gözönünde tutularak sabit olmayan davanın reddine karar verilmesi gerekirken aksi görüş ve düşünce ile kabulü usul ve yasaya aykırı bulunduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 15.4.1986 tarihinde oybirliği ile karar verildi.