 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1986/14741
K: 1987/771
T: 29.01.1987
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, akde aykırılık ve temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde, yıllık kira parasının peşin ödenmekte olduğunu, 1.6.1985 - 1.6.1986 kira yılına ait kira bedelinin ihtara rağmen ödenmediğini iddia ile akde aykırılık ve temerrüt sebebiyle kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı, ödemelerin aydan aya yapıldığını, bu konuda davacının da muvafakatının sağlandığını, temerrüdün söz konusu olmadığını def'i olarak ileri sürmüştür.
Kira paralarının zamanında ödenmemesi akde aykırılık sayılmaz. Bu halin gerçekleşmesi ya temerrüt sebebiyle veya iki haklı ihtar nedeniyle tahliye nedenini teşkil eder. Akde aykırılığın bizatihi kiralananın kullanılmasıyle ilgili bir olguya dayanması gerekir. Bu itibarla akde aykırılıktan tahliye istenmesi, mahkemenin de bunu kabul etmesi doğru değildir.
Temerrüde ilişkin davacıya ait temyize gelince: Taraflar arasındaki sözlü aktin 1 Haziran 1984 olduğu, yıllık kiranın 144.000 lira bulunduğu, senelik kiranın ilk senede peşinen ödenmesinin kararlaştırıldığı anlaşılmıştır. 14.11.1984 tarihinde davalı mahkeme aracılığı ile tevdi yeri tayin ettirmiş, ondan sonra kiraları aylık olarak tayin edilen tevdi mahalline ödemeye başlamıştır. Tevdi yeri kararına itiraz dahi olmadığına ve bu karar kaldırılmamış bulunmasına göre tevdi yerine yapılan ödemeleri yasal saymak gerekir.
Davacının tevdi yeri kararı alındıktan sonra 1.6.1985-1.6.1986 yılı için kiranın peşin olarak kendisine ödenmesini istemesi, davalıya bu konuda temerrüt ihtarı göndermesi, bu ihtara dayanarak dava açması doğru değildir. Aydan aya muntazaman 12'şer bin lira olarak kiralar tevdi yerine yatırılmıştır. Bu bakımdan temerrüt söz konusu değildir. Bu hususlar nazara alınarak sabit olmayan davanın reddine karar verilmesi gerekirken bundan zuhul ile kabul edilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması icabetmiştir
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün (BOZULMASINA), istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 29.1.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.