 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1986/14454
K: 1987/471
T: 23.01.1987
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesi ve 1.500.000 lira kira alacağının tahsili isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, sözlü akitle taşınmazı 1.1.1980 tarihinde davalıya yıllık 300.000 liraya bedelle kiraladığını, kira bedellerinin peşin ödenmesi gerekirken 4.1.1985 tebliğ tarihli temerrüt ihtarına rağmen istenilen yıllara ait kira parasını ödemediğinden temerrüt nedeniyle kiralananın tahliyesini ve 1.500.000 lira kira alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili cevap lahiyasında müvekkilinin temerrüde düşmediğini yıllık kira parasının 50.000 lira olup bunun da ödendiğini müvekkil ile davacı arasında sözlü ve yazılı bir anlaşma mevcut olmadığını, kötü niyetli davanın açıldığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur. Mahkeme kiralayanın davacı olduğuna ve yıllık kira bedelinin de iddia edildiği gibi 300.000 lira bulunduğuna dair davacı davalıya yemin teklif etmediğinden ispatlanmayan davanın reddine karar vermiştir.
Davalı savunmasında kiracı olduğunu, yıllık kiranın 50.000 lira bulunduğunu kabul ettiğine göre artık davacının davalının kiracı olduğunu ispat etmesine gerek bulunmamaktadır. Burada davacının yıllık kiranın 300.000 lira olduğunu ispat etmesi icap eder. Bu hususta yazılı belge ibraz etmediği gibi davalıya da yemin teklif etmediğine göre yıllık kiranın da davalının kabul ettiği gibi 50.000 lira olduğunun kabulü gerekir. Bu durumda davalının yıllık 50.000 liradan temerrüt ihtarına konu olan senelerin kirasını ödediğini ispat etmesi icapeder. Bu konuda davalının delilleri sorulup istenmesi ve varılacak sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde red kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olmakla hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 23.1.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.