 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1986/14030
K: 1987/155
T: 16.01.1987
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava konut ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı red etmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili; müvekkilinin Almanya'da işçi olarak çalıştığını, Türkiye'ye çocuklarıyla birlikte kesin olarak dönüp, çocuklarını burada okutmak istediğini, dönüş hazırlıklarına başladığını, bu amaçla Almanya'dan ev eşyalarının da geldiğini, akrabalarını yanında bulunduğunu, kiralanana bu nedenle ihtiyacı olduğunu iddiayla bu davayı ikame etmiştir.
Davalı vekili; ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığını davacının Almanya'dan kesin dönüş yapmadığını def'i olarak ileri sürmüştür. Davacı vekili şahit listesi ibraz etmiş, gösterdiği dört şahidin dinlemesini istemiştir. Bunladan Selahattin dinlenmiş, diğer üç şahit için davetiye çıkarılmış, birisi davetiye tebliğine rağmen gelmemiş diğer iki şahsın davetiyesi bila tebliğ geri çevrilmiştir. Davalı vekili de şahitleri bildirmiş, ancak dinlenmemiştir.
Davacının Almanya'dan henüz kesin dönüş yapmadığı ihtilafsızdır. Bütün sorun davacının ev eşyalarının Türkiye'ye gönderildiği, İstanbul'da akrabalarının yanında bulunduğu iddiasının doğru olup olmadığı hususunda toplanmaktadır. bu konuda dinletilmek istenen davacı şahitlerinin ifadelerinin alınması, eşyaların yurda girişine ait gümrük belgesinin ibraz ettirilmesi, gerektiğinde keşif yapılarak eşyaların nerde olduklarının saptanması, davalının dinletmek istediği şahitlerin de bu konuda ifadelerinin alınması gerekir. Şayet eşyaların yurda girmediği saptanırsa davanın red edilmesi icap eder. Eşyalar getirilmiş olup akrabalarda bulunduğu, bir evi işgal edecek miktar ve nitelikte olduğu tesbit olunur ise eşyaların muhafazası isteği de ihtiyacın kapsamına gireceğinden tahliyeye karar verilmesi gerekir. Bu hususların üzerinde durulmadığı eksik inceleme ile hüküm tesisi, usul ve yasaya aykırı olduğundan, hükmün bozulması icap etmiştir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan sebeplerle HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16.1.1987 günü oybirliğiyle karar verildi.