 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1986/12599
K: 1986/14812
T: 22.12.1986
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, iş yeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istem gibi karar verilmiş ve hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
6570 sayılı Yasanın 7/c maddesine dayanan tahliye davalarının kiralayan veya malik tarafından açılması gerekir. Davacı, ancak kendisinin, eşinin ve çocuklarının ihtiyacı için tahliye isteminde bulunabilir. Olayımızda kiralananın davacılar Ahmet ile Mahmut'un mülkiyetlerinde olduğu tapu kaydından anlaşılmıştır. Diğe davacı A... Sanayii Kollektif Şirketi malik değildir. Yine kiralanan 2.5.1980 başlangıç tarihli ve üç yıl süreli sözleşmeye Ahmet ve Mahmut tarafından kiraya verilmiştir. Şirketin kiralayan sıfatı bulunmamaktadır. Malikler Ahmet ve Mahmut kiralananın istifade hakkını 30.5.1985 tarihli şirket tadil sözleşmesiyle davacı şirkete sermaye olarak koymayı taahhüt etmişlerdir. Türk Ticaret Kanunu'nun 140. maddesinin şumülüne giren hakların devri taahhüdünde, hak taahhüt sonunda şirketçe temellük edilmiş olmaz. İlgili makam ve merciler nezdinde devir ve temlik muamelesi tamamlanıncaya kadar hak aslı malik ortağın kendi üzerinde kalır. Şirket mevcut taahhütle hakkın devrini isteyebilmek selahiyetini kazanır. Bu istek için ayrıca resmi şekilde tanzim edilmiş bir vaad sözleşmesi aranmaz. TTK.nun140. maddesinin son fıkrasıda bu anlayışla vazedilmiştir. Bu bakımdan davacı şirketin kiralanana malik oludğu intifa hakkını iktisap etitği kabul edilemez. Dolayısıyla şirket, akit ve malik olmadığına, istifade hakkını malikten talep etme hakkı dışında bizzat kullanma hakkını henüz iktisap etmediğine göre dava hakkı bulunmamaktadır. Asıl malik ve kiralayan olan diğer davacılar kendilerinin eş veya çocuklarının ihtiyacını ileri sürmediklerine ve ortağı oldukları şirket ihtiyacı için dava açamayacaklarına göre şirket ihtiyacı için tahliye isteyemezler. Bu yönler nazara alınıp davanın reddine karar verilmesi gerekirken kiralananın kullanma hakkının sermaye olarak taahhüt edilmesine yanlış anlam verilerek şirketin ihtiyacı için tahliye kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle temiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22.12.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.