 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1986/12381
K: 1986/14713
T: 19.12.1986
DAVA : Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı, banka şubesinin kiralık bir yerde hizmet verdiğini, tahliye tehdidi altında olduğunu, kiralananı şube ihtiyacı için satın aldıklarını, orada hizmetini sürdürüceğini iddia ile bu davayı açmıştır. Davalı ihtiyacın gerçek ve samimi olmadığını savunmuştur. Mahkeme tahliye tehdidinin mevcut olmadığını gerekçe göstererek davayı reddetmiştir.
İhtiyaca dayanan işyeri tahliyelerinde ihtiyaçlının ya tahliye tehdidi altında olması veya kiralananın halen faaliyet gösterilen yere nazaran yapılacak iş bakımından daha üstün nitelikte olması gerekir. Bu iki koşuldan birinin varlığı ihtiyacın kabulü için yeterlidir. Ancak bu kuralı bankalar için uygulama olanağı yoktur. Zira 22.7.1983 günlü Resmi Gazete'de yayınlanan Bankalar Hakkındaki Kanun Hükmünde Kararname"nin 50/2 nci maddesi uyarınca bankalar ticaret amacıyla gayrimenkul alım ve satımıyla uğraşmazlar, ihtiyacın dışında mülk edinemezler. Aynı maddenin 6 ncı bendi gereğince alacaklarından dolayı edinmek zorunda kaldıkları taşınmazları dahi edinme gününden itibaren 3 sene içinde elden çıkarmak zorundadırlar. Bu bakımdan bankanın satın aldığı kiralananı ihtiyaçta kullanmayıp kiraya vermesi düşünülemez. Bankanın kirada faaliyet gösterdiği yer için tahliye tehdidi altında olmaması ve buranın daha üstün nitelikte bulunması davaya etkili değildir. Bu hususlar nazara alınarak sabit olan davanın kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken davanın reddedilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması icapetmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.'nun 428 inci maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 19.12.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.