 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1986/11645
K: 1986/13383
T: 25.11.1986
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, temerrüt nedeniyle kiralananın muvakkat tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
BK.nun 251. maddesi muvakkat tahliyeye imkan vermiştir. BK.nun 251. maddesindeki tahliye sebebi 6570 sayılı Yasanın 7/ç maddesinde sayılan imar maksatlı esaslı onarım veya tadilattan ayrı bir tahliye nedeni teşkil etmektedir. Bu tahliye sebebi 6570 sayılı Kanunun 1. maddesi uyarınca hem Borçlar Kanunu'na hem de 6570 sayılı Yasa kapsamına giren yerler için uygulanır.
Muvakkat tahliyeye dayanan dava süreye tabi olmadığından her zaman için açılması mümkündür. Bu gibi davalarda tamiratın zaruri olduğunun saptanması şarttır. Tamirat kiralananın korunması için zaruri değilse madde koşulu gerçekleşmiş sayılamaz. Zaruri tamiratlarda bu tamiratın ne kadar zaman içinde yapılabileceğinin de tesbiti gerekir. Bu hususların belirlenmesi uzmanlık işi olduğundan bilirkişi aracılığı ile keşif yapılarak saptanması icap eder. Davanın kabulü halinde zaruri onarım süresince tahliyeye karar verilmesi gerekir.
Olayımızda; davacının dava dilekçesinde belirttiği hususlar BK.nun 251. maddesini kapsamına giren ve tahliyeyi gerektiren onarımlardan değildir. Kiracı içerisinde iken yapılmak istenen bu işlerin yapılması mümkündür. Bu itibarla mahkemenin tamiratın esaslı olduğundan bahisle davayı reddetmesi doğru değildir. Muvakkat tahliyeyi gerektiren bir durumun söz konusu olmaması nedeniyle davanın reddi gerekirken mahkemenin kabul ettiği gerekçe ile reddi doğru değilse de, bu husus sonucu değiştirmeyeceğinden neticesi doğru olan hükmün ONANMASINA ve temyiz giderinin temyiz edenden alınmasına, 25.11.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.