 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E:1986/9210
K:1986/11258
T:12.09.1986
* KAMULAŞTIRMA DEĞERİNİN ARTIRILMASI DAVASI
* NET GELİR
ÖZET : Arazi niteliğindeki taşınmazlara olduklar: gibi kullanmaları durumunda ekilecek ürünler belirtilmek ve harcanacak giderler gösterilmek suretiyle bulunacak net gelir üzerinden bilimsel yolla değer biçilmelidir.
(2942 s. Kamulaştırma K m. 11/F)
Taraflar arasındaki kamulaştırma değerinin artırılması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, kamulaştırma değerinin artırılmasına dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava konusu kamulaştırılan taşınmaz mallar 21 ve 24 numaralı parsellerdir. Bilirkişiler bu taşınmazlarda fındık tarımı yapıldığını bildirmiş ve 24 parsel sayılı taşınmaz mal üzerinde ayrıca otuz adet meyveli ağaç da bulunduğu saptanmıştır.
Dava konusu taşınmazlar arazi niteliğinde olduğundan 2942 sayılı Yasanın 11. maddesinin (f) fıkrası gereğince bulunduğu durumda ekilecek ürünler belirtilerek ve bunun için harcanacak giderler gösterilerek bulunacak net gelir üzerinden bilimsel yolla değer biçilmesi gerekir 21 parsel sayılı taşınmaz için ve yolda yapılan inceleme sonunda bulunan değer her iki bilirkişi raporunda farklı ise de az değer biçilen birinci rapora göre karar verilmiş olması idare zararına bir durum doğurmadığından bu parsel hakkındaki karar yasaya uygundur.
Taşınmazlardan 24 parsele gelince fındık gelirine göre değer biçildikten sonra üzerindeki otuz meyva ağacı için gelir hesap edilmeden toplam bir rakam biçiminde bir değer gösterilmiştir. Oysa bu parselde fındık geliri yanında meyva ağaçlarından alınan ürünlerin getireceği net gelir de gerçek gelir rakkamı içinde olması gerektiğinden ve böylece bulunacak net gelir üzerinden bilimsel yolla değer biçilmesi yoluna gidilmelidir. Böyle bir inceleme yapılmamış olması yetersiz kaldığından bu parsel hakkındaki raporlara tutunarak karar verme olanağı yoktur.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden davalı vekilinin temyiz itirazı bu bakımdan kabul edilerek, hükmün yalnız yukarıda açıklanan nedenle HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 12.9.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi..
