 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E:1986/6917
K:1987/12149
T:24.06.1987
* KAMULAŞTIRMA DEĞERİNİN ARTIRILMASI
* ARSALARIN KAMULAŞTIRMA DEĞERLERİNİN SAPTANMASI
* FAİZ
ÖZET : Arsaların kamulaştırma bedelleri, taşınmazların örneği [emsali] ile karşılaştırması yapılarak saptanır.
Taşınmaza elkonulup konulmadığı araştırılmadan, başlangıcı belirsiz şekilde faize karar verilmesi doğru değildir. Kamulaştırma ve değer takdiri vergi esasına göre yapılmış olmasına göre, kamulaştırma günü itibariyle vergi kaydı getirilip koşulları uygunsa, 2942 sayılı Yasanın geçici 1/2. maddesinin uygulanabileceğinin düşünülmesi gerekir.
Bilirkişi raporuna göre fark istemden daha az olmasına karşın [rağmen] fazlaya hükmedilmesi doğru değildir.
(2942 s. Kamulaştırma K m. 11/9)
Taraflar arasındaki kamulaştırma değerinin artırılması davasından dolayı yapılana yargılama sonunda, kamulaştırma değerinin artırılmasına dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalı idare vekili yönünden süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler okunup, iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
1 - Kamulaştırma karşılığının saptanması için iki koz bilirkişi incelenmesi yaptırılmış olup alınan raporlar 2942 sayılı Yasa hükümlerine uygun değildir. Şöyleki
2942 sayılı Yasanın 11/9. maddesine göre arsaların kamulaştırma bedelleri taşınmazın emsali ile karşılaştırması yapılarak saptanır. Emsalin taşınmaz uzak yerde olmasının veya satışının kamulaştırma tarihinden çok eski bulunmasının önemi yoktur.
Bu sınırlar içinde yeniden emsal kaydı getirtilerek emsal mukayesesine göre zemin değeri saptayan bilirkişi raporu alınmaması,
2 - Taşınmaza el konulup konulmadığı araştırılmadan başlangıcı belirsiz şekilde faize hükmedilmesi,
3 - Kamulaştırma ve kıymet takdiri vergi esasına göre yapıldığı halde kamulaştırma tarihi itibariyle vergi kaydı getirtilip koşulları uygunsa 2942 sayılı Yasanın geçici 1/2. maddesinin uygulanabileceğinin düşünülmemesi,
4 - Bilirkişi raporlarına göre fark, istemden daha az olduğu halde fazlaya hükmedilmesi,
Doğru bulunmamıştır.
Davalı vekilinin temyiz itirazları bu bakımlardan yerinde görüldüğünden açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine, 24.6.1987 gününde oybirliği ile karar verildi.
