DAVA : Taraflar arasındaki 634 sayılı Kat Mülkiyesi Yasası uyarınca ortak yerlerden olan apartman boşluğuna, koridora davalıların el atmalarının önlenmesine ilişkin karara karşı, davalı (M.K.) yönünden temyiz isteminde bulunulmuş ve yerel mahkemesince bu istemin reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Davacının temyiz dilekçesinni yasal süre içinde Ankara Hava Kuvvetleri Askeri Mahkemesi verdiği ve bu mahkemeye ait taşra temyiz defterine aynı gün kaydedildiği dosyadaki belgelerin incelenmesiyle anlaşılmıştır.

HUMK.'nun 432/2. maddesinde temyiz dilekçesinin karar veren mahkemeden başka bir yer mahkemesine de verebileceği kabul edilmiş olup, bunun aynı derecede bir hüküm olmamasına, CMUK'nun 493. maddesi hükmünü kıyasen uygulanmasının mümkün bulunmasına, 25.1.1985 gün ve 984/5 esas ve 985/1 karar sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulu Kararı gereğince temyiz harcının Mahkeme kaleminde hesaplanıp ilgilisinden istendiği halde süresinde ödenmediğine ilişkin bir belge bulunmadığına göre davacının temyiz isteminin süresinde olduğunun kabulü gerekirken 28.8.1986 günlü kararla, reddine hükmolunması doğru olmadığından temyiz isteminin reddine kararın bozulup kaldırılmasından sonra işin esası incelendi:

Kat mülkiyetli bir apartmada kat maliki olan her iki davalının, kendi bağımsız bölümlerinde çamaşır asma ve kurutma yararlanabilecekleri ikişer balkon olmasına karşın, çamaşırların apartmanın ortak yerlerinden olan kat sahanlıkları merdiven demirleri arasına gerdikleri iplerde asıp kuruttukları, gelip geçenleri ıslatan ve rahatsız eden bu işten vazgeçmelerinin yönetimce duyurulmasının sonuçsuz kaldığı dosyadaki kanıt ve belgelerle bilirkişi raporunun incelenmesinden anlaşılmıştır.

634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 18. maddesine göre, tüm kat malikleri ve kiracılar veya herhangi bir suretle bağımsız bölümlerden yaralananlar, gerek bağımsız bölümleri gerekse eklentileri ve ortak yerleri kullanırken doğruluk kurallarına uymak, özellikle birbirlerini rahatsız etmemek ve birbirlerinin haklarını çiğnememekle de karşılıklı olarak yükümlüdürler.

Davalıların eylemleri bu madde hükümlerine açıkça aykırı olduğundan Mahkemece adı geçenlerin çamaşırlarını bu ortak yerlere asmalarına hükmedilmesi doğru bulunmuştur.

Davalı (M.K.)'nın temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun görülen hükmün ONANMASINA 1.12.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972