DAVA : Taraflar arasındaki 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası uyarınca arsa payının ve kat irtifakının devri davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Davanın kısmen kabul ve kısmen reddine dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacılar vekili yönünden süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Üzerinde kat irtifakı kurulmuş bir apatmanda altı bağımsız bölüm vardır. Davalı (A.U.) ikinci kattaki 3 no'lu ve 5. teras kattaki 6 no'lu dairelerin malikidir. Davalının teras katındaki inşaatı eksik bırakması sonucu apatmanın tümünde kat mülkiyetine geçilemediğinden, davacıların 14.5.1985 günlü noterden çektikleri ihtarname ile bu eksikliklerin 31.12.1985 gününe kadar tamamlaması ve aksi takdirde 634 sayılı yasanın 25. maddesinin 2. fıkrası hükmünce bu dairenin kendilerine devir edilmesini hakimden isteyeceklerini bildirmişlerdir. 15.1.1986 günü yapılan delil tespitinde çatı katı inşaatının tamamlanmamış olduğu bilirkişi raporunda belirtilmiştir. Bunun üzerine davacılar 3.2.1986 günü açtıkları bu dava ile sözü edilen çatı katının kendilerine terkine karar verilmesini istemişlerdir. İlerde kat mülkiyetine geçirilmek üzere inşa edilecek bir binanın kat irtifakı sahiplerinin, inşaatın, sözleşmeye ve plana göre tamamlanması için kendilerine düşen borçları yerine getirmekle yükümlü oldukları, bunları noterlikçe çekilecek ihtara karşı 2 ay süre içinde yerine getirmezlerse hakimlikçe öteki paydaşlara devredileceği, 634 sayılı yasanın 26. maddesinde yazılıdır. dava konusu taşınmaz maldaki irtifak hakkının kendiliğinden sona ermiş olduğuna dair savunma yerinde değildir. Çünkü 2814 sayılı yasa ile yapılan değişiklikle Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 49/3. maddesi gereğince Sulh hakimliğince karar verilmedikçe irtifak hakkı sona ermez. Davalıya çekilen ihtarnamede olay, inşaatın tamamlanmadığı ve gerekli borçlarını yerine getirmeyen davalının bağımsız bölümünün devri yolunda olduğu anlaşılmış ve bu nitelendirme durumuna göre de uyuşmazlığın 26. madde ile ilgili bulunduğu gerçekleşmiştir. Olayların hukuki tevsifi hakime ait olup davanın da bu maddeye değindiği anlaşılınca, 26. madde uyarınca gerekli kanıtlar ve belgeler araştırlıp incelenerek sonucuna göre bir karar verilmek gerekirken başka düşüncelerle davanın reddine hükmolunması doğru bulunmuştur.

SONUÇ : Davacının temyiz itirazlarının yerinde olduğundan hükmün yukarıda açıklanan nedenle H.U.M.K.'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde ödeyene geri verilmesine ve diğer yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına 29.09.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972