 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1986/920
K: 1986/2314
T: 13.03.1986
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğma tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı toplam 1.083.177 lira maddi ve manevi tazminatın 14.8.1982 tarihinden itibaren % 5, 19.12.1984 tarihinden itibaren % 30 faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacılara payları oranında ödenmesine davacı Z'in maddi tazminat isteği ile diğer davacıların fazlaya ait maddi ve manevi tazminat isteğinin reddine ilişkin hükmün süresi içinde davalılardan A.A. avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dava, trafik kazasından doğma tazminat isteği olup, husumet otobüs işletmesi ile sürücü A.A. 'e yöneltilmiştir. Maddi ve manevi zararın her iki davalıdan müteselsilen tahsiline ilişkin önceki karar bunlardan yalnız otobüs işletmesi tarafından temyiz edilmiştir. O halde diğer davalı A.A. hakkındaki ilk karar kesinleşmiş bulunmamaktadır. Mahkemenin buna rağmen bozmadan sonra sürücü davalı A.A.'ü mahkemeye çağırması ve sonuçta onu yeniden ve hatta daha az miktar üzerinden tazminatla sorumlu tutmuş olması usule aykırıdır. Ancak, davacının temyizi olmadığından bu yön bozma nedeni yapılmamış sadece yanılgıya değinilmekle yetinilmiştir.
2 - Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi olanağı bulunmamasına ve özellikle önceki kararda faiz oranının % 5 rakamı ile ifade edilmiş olması kanuni faizin sınırının bundan ibaret olmasında gelmesine, sonradan yürürlüğe giren 3095 sayılı kanunla bu sınırın yükseltilmiş bulunmasına göre davalı A.A'ün temyiz itirazlarının reddi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2 nci bendde gösterilen nedenle BOZULMASINA 13.3.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.