 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1986/7713
K: 1986/8511
T: 23.12.1986
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yagrılama sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davacının beş adet yemek odası takımı istediğinin reddi ile iki adet yemek odası takımının bedeli olan 800.000 liranın temerrüt tarihi olan 14.2.1984 den itibaren % 5, 19.12.1984 tarihinden itibaren de % 30 yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde taraflar avukatlarından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Dava tazminat isteği olup husumet davalıya yediemin olması nedeniyle yöneltilmiştir. 3. kişi (A.E.)'e borçlu bulunan davacı hakkında yapılan icra kovuşturması sırasında ona ait ham vaziyetteki sandalyeleri olmayan vitrin ve masadan ibaret 12 adet yemek odası takımı haczedilip yediemin sıfatıyla davalıya teslim edilmiştir. Sonradan bu haczin kaldırılmasına ve malların yedieminden alınarak borçluya iadesine karar verilmiştir. Ancak bu kararın infazı için mahalline gidildiğinde mahcuz mallar bulunamamıştır. Sebebi yedieminden soruldukta, tamamının borçlu tarafından alınıp başkalarına satıldığını söylemiş, borçlu ise sadece beş adedini aldığını ve yedi adedinin yedieminde olması gerektiği ileri sürülmüştür. C. Savcılığınca yapılan soruşturma sonunda yediemin hakkında görevini kötüye kullandığından bahisle kamu davası açılmışsa da suç kastının bulunmadığı ve uyuşmazlığın hukuki nitelikte bulunduğu kanısına varılmakla beraat kararı verilmiştir. Davacı bu davada sözünü ettiği yedi adet takımın bedelinin faiziyle birlikte ödetilmesini istemektedir. Davalı yazılı cevabında takımların tamamının davacıya teslim edilmiş olduğunu savunmuş, ikinci oturumda teslim etmiş bulunduğu takımların on adet bulunduğunu, geri kalan iki adedine kendi alacağına mahsuben elkoyduğunu bildirmiş ve teslime dair elinde belge olmadığını söylemiştir. Son oturumda ise bu takımlardan beşini teslim ettiğini ve ikisini kendi alacağı için alıkoyduğunu açıklamış ve davacıya kendiliğinden and yöneltmiştir. Davacı yöneltilen andı kabul ve eda ederek davalıya borcu bulunmadığını ve takımların iki adedini borcuna karşılık (savunduğu) gibi davalıya bırakmadığını bildirmiştir. Mahkemece sadece iki adet takımın bedelinin tahsiline karar verilerek fazla isteğin reddi yönüne gidilmiştir.
1 - Haczedilip davalıya teslim edilen yemek odası takımı yedi değil oniki adet olup bunu beş adedi davacı tarafından alınmakla geri kalan edi adedi davaya konu edilmiştir. O halde savunmasının sabit olmaması karşısında yedi adedine hükmedilmek gerekirken, tamamının oniki adet yerine yedi adet olduğunun kabulü ile bundan baş adedi geri alınmakla iki adedine hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
2 - Yemek odası takımları 24.3.1983 tarihinde haczedilirken tamamına 120.000 lira değer biçilmiştir. Buna karşılık dava dilekçesinde bir taraftan beher takımın 400.000 lira değerinde olduğu ileri sürülmüş, diğer taraftan davalıya yediemin olarak teslim edildiği günden itibaren faiz yürütülmesi istenilmiştir. Mahkemece, faiz, temerrüt tarihi olan 14.2.1984 itibaren yürütülmüştür. Belirtilen tarih mahcuzun yedieminden geri isteniliş günü olup tarafların faizin belirtilen tarihten itibaren yürütülmesine karşı bir itirazları yoktur. O halde yemek odası takımlarının davalıya yediemin olarak teslim edildikleri günde bulundukları durum itibariyle 14.2.1984 tarihindeki değerleri bilirkişiye tesbit ettirilip o değer üzerinden ödetme kararı verilmesi gerekirken dava dilekçesinde beheri için 400.000 lira olarak ileri sürülmüş bulunan değerin aynen benimsenmiş olması bozmayı gerektirir.
3 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun geretirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre davalının yukarıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 1. bendde gösterilen nedenle davacı, 2. bendde gösterilen nedenle davalı yararına BOZULMASINA, davalının öteki itirazlarının 1. bendde gösterilen nedenle reddine 23.12.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.