 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1986/5772
K: 1986/6648
T: 30.09.1986
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 848.696.34 liranın dava tarihinden itibaren faiziyle birlikte veraset ilamındaki payları oranında davalılardan alınarak davacılara veraset ilamındaki payları oranında ödenmesine ilişkin hükmün, süresi içinde davalılar avukatı taraından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, kanıtların değerlendirilmesinde bir yolsuzluk bulunmamasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşen yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesi olanağı bulunmamasına göre davalılar (A.Ş.), (O.Ş.), (M.S.), (A.S.), (S.) ve (Ş.)'nin temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (temyiz) faslındaki maddelerinin değişik hükümlerine göre miktar veya değeri yüzbin lirayı geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde hükümde, asıl isteminin kabul edilmeyen bölümü yüzbin lirayı geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Şu kadar ki, karşı tarfça temyiz yoluna başvurulması halinde, düzenleyeceği cevap dilekçesinde temyize ilişkin itirazlarını ileri sürmesi mümkündür (Madde 427, Fıkra 2, 3 ve 4). Temyizi kabil olmayan bir karar temyiz edilmiş olursa, kararı veren mahkeme temyiz isteminin reddine karar verir ve Yargıtay'a göndermek için yatırılan parayı kullanarak red kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder. Bu red kararı tebliğinden itibaren yedi gün içinde temyiz edilebilir; temyiz edildiği ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde, dosya, kararı veren mahkmece Yargıtayca yollanır. Yargıtay'ın ilgili dairesi temiz isteminin reddine ilişkin kararı bozarsa, ilk temyiz dilekçesine göre temyiz istemini inceler (Madde 432, fıkra 4 ve 5).
İnceleme konusu olan bu işte davalılar (A.H.), (S.), (M.C.), (S.A.), (B.C.) ile (S.B.) yönünden her biri içn istemin kabul edilmeyen bölümü yüzerbin liradan az olmasına ve alacağın tamamını dava edilmiş bulunmasına göre verilen nihai kararın kesin olduğu düşünülebilir. Kesin kararların ise temyizi kabil değildir. O halde öncelikle mahkemece kanunun yukarıda sözü edilen değişik hükümleri ile 1.2.1984 günlü ve Esas 1983/9, Karar 1984/2 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca işlem yapılması için dosya geri çevrilmelidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 1. bentte adları yazılı davalılara ilişkin bölümünün aynı bentte gösterilen nedenle ONANMASINA, diğer davalılara ilişkin bölümü hakkında 2. bentte gösterilen şekilde işlem yapılması için dosyanın geri çevrilmesine 30.9.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.