 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1986/10615
K: 1987/49
T: 06.01.1987
DAVA : Dava dilekçesinde kira parasının 1.1.1985 ve 1.1.1986 gününden başlayarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile yıllık kira parasının 1.1.1986 tarihinden geçerli olmak üzere 642.119 lira olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
KARAR : Taraflar yazılı kira sözleşmesi yapmışlardır. Sözleşmenin özel şartlarının 5. maddesi gereğince yeni dönem kira parasının da taraflarca yen bir sözleşme ile tesbiti zorunludur.
Davalının kendi ölçülerinde bir artışla hesabettiği yeni dönem kira parasını saymanlığa göndermesi ve davacının da gönderilen kira parasını alması 5. madde gereğince kira parası ile ilgili yazılı bir sözleşme yapıldığı anlamına gelmez. Davacı bu madde hükmüne dayanarak kira yılı sonuna kadar kira parası ile ilgili yazılı bir sözleşme yapıldığı anlamına gelmez. Davacı bu madde hükmüne dayanarak kira yılı sonuna kadar kira parasının tesbitini hakimden isteyebilir.
Süresinde dava açıldığına göre 1.1.1985 tarihinde başlayan kira dönemine ait kira parasının elli usule göre tespiti gerekir.
Burdan ayrı davacı stopaj dahil kira parasının 856.159 lira olarak tespitini istemiştir.
Stopaj, vergi yasaları ve bunda yapılacak değişikliklere göre belirlenir. Mahkemenin görevi davacının isteği doğrultusunda belirtildiği stopajla birlikte tam olarak kira parasını tesbit etmektir.
Bu nedenle kiracı, vergi yasaları uyarınca bunun içerisinden stopaj tutarı kira parasını vergi dairesine kiralayan adına yatıracaktır.
Mahkemece bu yön gözönünde tutulmadan stopaj hariç kira parası tespiti karşılıklara neden olacağından yerine görülmemiştir.
SONUÇ : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hükümtesisi isabetsiz temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin ödediği temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6.1.1987 gününde oyirliğiyle karar verildi.