 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1986/6295
K: 1986/6584
T: 30.06.1986
DAVA :(M.İ.)ile (N.İ.) arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Ceza hakiminin mahkumiyet kararı ile maddi vakıayı tesbit eden beraat kararı hukuk hakimini bağlar (BK. 53). Bu hükmün amacı, adalete güveni sağlamak ve çelişik hükümlerin çıkmasını önlemek ve kesin hükmün toplum vicdanındaki haklılığının sarsılmasına engel olmaktır.
Olayda, kadına atfedilen hareket, açık bir yerde (lanen) erkeklerle cinsel ilişkide, yani zinada bulunmaktan ibarettir. Oysa ceza mahkemesinin kararında böyle bir olayın vaki olmadığı, şikayet ve ihbarın, sırf bir tertipte bulunduğu vurgulanmış, beraat kararı verilmiş, hüküm kesinleşmiştir. Şu durumda kadına izafe edilen fiil sübuta ermemiştir. Az önce belirtildiği üzere hukuk hakimi tesbit ile bağlıdır. Onun için hakim delil toplayarak, kadın yararına meydana gelen işbu kesin hükmü ortadan kaldıramaz.
Davaya dayanak yapılan olaylar sübuta ermediği gibi, bunun dışında bir eylem ve olgunun varlığı da ispat olunmamıştır. Hal böyle olunca geçimsizlikten söz edilemez. Öyle ise davanın reddi gerekirken açıklanan yönler gözetilmeden boşanmaya karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle (BOZULMASINA), 30.6.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.