DAVA : Taraflar arasında görülen davada; davacı, 2490 sayılı yasaya aykırı olarak düzenlenen 23.9.1981 tarihli sözleşmenin 110 ada 235 parsel sayılı taşınmazda davalılar lehine tanınan üst hakkının ve bu üst hakkına dayanılarak konulan ipoteğin iptalini istemiştir. Davalı ve müdahil, davanın reddine karar verilmesini savunmuşlardır.

23.9.1981 tarihli sözleşmenin iptaline, üst hakkının ve ipoteğin iptaline ilişkin isteklerin reddine dair verilen kararın duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacı, davalılar ve müdahil vekilleri tarafından istenilmekle; dosya incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Tüm dosya içeriğine göre, davacı belediyenin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, keza mümeyyiz fer'i müdahilin harcını yatırarak asli müdahil sıfatını almamış olması itibariyle temyiz hakkı bulunmadığından temyiz dilekçesinin reddine, davalılar temyizine gelince; davacı belediye ile davalılar arasındaki asıl ilişki kira kontratosu başlığını taşıyan sözleşmeden kaynaklanmaktadır. İlgili taraflar arasında noterde düzenlenen sözleşme içeriği itibariyle klasik anlamda bir kira bağıtı olarak değelendirilemez. Bu sözleşmede davacı belediye musarkaf bir taşınmaz malını kiralamış değildir. Aksine davalıların belediyeye ait arsa üzerine şartnamede belirtilen biçimde restorant ve otel inşa etmeleri ve 21 yıl kullanmalarını takiben tüm tesinin bedelsiz olarak arsa sahibi bedeliyeye devre öngörüldüğü cihetle karma bir akit niteliğindedir.

Tarafların daha sonra anlaşarak taşınmaz üzerinde davalılar yararına üst hakkı tanınması tamamen davalıların bu yer üzerinde yaptıkları inşaatlarına tamamlamaları için bankadan kredi alınmasını sağlamaya yönelik olduğu aşikardır.

Hal böyle olunca, mahkemece, üst hakkı ile ipotek hakkının kaldırılması isteklerinin reddi yanında tarafların gerçek iradelerini yansıtan temel ilişkiye ilişkin sözleşmenin iptali isteğinin de reddedilmesi gerekirken bu sözleşmenin nitelemesinde yanılgıya düşülerek yazılı olduğu üzere iptal edilmesi isabetsizdir. Bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince belirtilen nedenden ötürü (BOZULMASINA), gelen temyiz eden vekilleri için 11000 lira duruşma vekalet ücretinin temyiz edilenden tahsiline, peşin harcın iadesine, 16.9.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972