DAVA : Reşit olup, aklen malul bulunan (Y.Ç.)yi kaçırıp alıkoymaktan, Mayubiyetini müstelzim şekilde zorla ırzına geçmekten sanık Duran, suçlara katılmaktan sanık Ahmet ve aynı mağdureyi alıkoyup ırzına geçmekten sanıklar Hüseyin ve Yaşar'ın yapılan yargılamaları sonunda, TCK.nun 416/1, 418/2, 429/1, 65/3, 59 ve 71. maddeleri gereğince sanık Duran'ın 10 ene 15 ay, Ahmet'in 3 sene 14 ay, diğer sanıkların 7'şer sene 16'şar ay ağır hapiscezasıyla mahkumiyetlerine ve haklarında 31, 33. maddelerin tatbikine dair, (Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 4.6.1986 gün ve 1985/160 esas, 1986/86 karar sayılı hükmün süresi içnde Yargıtay'ca incelenmesi o yer C. Savcısı ile sanıklar tarafından istenilmiş ve sanıklar Duran, Hüseyin ve Yaşar haklarında duruşmalı inceleme yapılması talep edilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle; dava evrakı incelenip, gereği görüşülmüş olduğundan aşağıda yazılı karar ittihaz olundu:

KARAR : 1 - Sanıkların, aklen malul olan mağdure (Y.Ç.)yi kaçırıp alıkoydukları, bunlardan Hüseyin'in ırzına geçip kızlığını bozduğunu, diğer üç sanığın da ırza geçme suçuna katıldıkları iddiasıyla açılan kamu davasının, Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi'nde yapılan yargılaması sonunda, sanıkların suçları sabit görülerek kızlığın sanık Duran tarafından bozulduğu, diğer sanıkların da ırza geçme suçunu işledikleri ve iştirak ettikleri, mağduredeki akıl hastalığının bilindiği, zira duruşmada müşahade edilen davranış bozukluklarının ilk nazarda dikkati çektiği gibi sanıklardan Duran'ın cezaevinden gönderdiği 16.8.1986 günlü dilekçe içeriğine göre de,

mağduredeki bu hastalığın bilindiği sonucuna varılarak haklarında yazılı maddelerle uygulama yapılıp mahkumiyet hükmü kurulduğu görülmüştür.

Irza geçme suçunun cürmi kasdın varlığını gerektiren suçlardan olduğu gözönünde tutularak sanıkların, akıl ya da beden hastalığından dolayı fiile mukavemet edemeyecek halde bulunan mağdurenin ırzına geçtiklerinin kabulü ile ağırlaştırıcı hükümlerin uygulanabilmesi için mağduredeki hastalığın sanıklar tarafından bilinmiş veya en azından şüphe uyandıracak davranışlarının ırza geçme eyleminden önce açıkça ortaya çıkmış bulunması gerekir.

Olayımızda, sanıklar aşamalardaki savunmalarında mağdurenin akıl hastası olduğunu bildiklerine dair bir beyanda bulunmamışlar ve içlerinden sanık Yaşar sorgu ifadesinde mağdure ile seviştiğini, aklen malul olup olmadığını bilmediğini söylemiştir.

Her ne kadar Duran, cezaevi müdürlüğü aracılığı ile gönderdiği dilekçesinde mağdurenin durumunu anladığını belirtmiş ise de; bu husus mağdure ile neden ilgilendiğinin izahı gayretinden doğan bir savunma niteliğinde bulunmaktadır. Nitekim, bu tarihte mağdurenin akıl hastı olduğu da belirlenmiştir.

Diğer yandan Adlı Tıp Genel Kurulu, 31.1.1986 günlü raporunda (mağdure (Y.Ç.)de 12-14 yaş zeka seviyesine tekabül eden yukarıda debilite derecesinde zeka geriliği zemini üzerine şizofreni denilen akıl hastalığı inzimam etmiş olduğundan, olayın ahlaki redaetini idrak edemeyeceği, ruhsal yönden mukavemete muktedir olamayacağı, durumun TCK.nun 416/1. maddesine mümas bulunduğu, bu halinin hekim olmayanlarca anlaşılamayacağı) saptanmış bulunmaktadır.

Açıklanan bu duruma göre, sanıkların mağdurede mevcut akıl hastalığını ve zake geriliğini olaydan önce ve olay sırasında bildikleri hususu kuşkuya yer vermeyecek biçimde sabit olmadığı halde, mahkemece bazı kişisel değerlendirmelerle yapılarak Adli Tıp Kurumu'nun fenni mütalaası da gözetilmesizin sanıklara yükletilen suçtan dolayı yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,

2 - Sanıkların 18 yaşından büyük akıl hastası olan mağdureyi cebir, şiddet, tehdit ve hile kullanmadan kaçırıp alıkoymalarında TCK.nun 429/1. maddesinde yazılı suç unsurlarının oluşmadığı düşünülmeden maddenin yanlış yorumlanması sonucu anılan madde ile hükümlendirilmeleri,

3 - Dosyada mevcut Adli Tıp Kurumu raporlarında belirlenen akıl hastalığına duşar olan mağdure (Y.Ç.)ye Medeni Kanunun 363. maddesi uyarınca vasi tayin ettirilmesi ve aynı Yasanın 405/8. maddesine göre husumet için Sulh Mahkemesi'nden izin alınması gerektiği gözetilmeden ve ayrıca mağdurenin babası müşteki İsmet vekili Halil'in onun adına vekil tutmaya yetkisi olup olmadığı araştırılmadan adı geçenler tarafından tayin edilen Av. Orhan'ın verdiği dilekçeye dayanılarak mağdure (Y.Ç.) ile babası İsmet'in müdahalelerine karar verilmesi,

Yasaya aykırı, C. Savcısı ve sanıkların temyiz itirazları ile sanıklar Duran ve Yaşar vekillerinin duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca tebilğname ve mütalaadaki düşünce gibi BOZULMASINA, 5.2.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972