 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1986/4375
K: 1987/3437
T: 06.10.1987
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Zara Asliye Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla işin gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Taraflar arasındaki 31.8.1983 tarihli sözleşmede eserin ikmal ve teslim tarihi 30.11.1983 tarihi olarak kararlaştırılmıştır. Görülüyor ki inşaat süresi 3 ay gibi kısa bir müddetle sınırlı tutulmuştur. O halde taraflardan birinin borçlu temerrüdüne düşmesi halinde diğer tarafın B.K.'nun 160 ıncı maddesinde yer alan seçimlik haklardan birini aynı ölçüler içinde kullanması gerekir. Nitekim sözü edilen maddede akdin icrasında gecikme vaki olduğu takdirde diğer taraf akdin icrasından vazgeçtiğini derhal karşı tarafa bildirmesi gerektiği öngörülmüştür.
Olayda eserin kararlaştırılan sürede tamamlanıp teslim edilmediği ihtilafsızdır. Öyle ise davalının eserin teslimi gerektiği 30.11.1983 tarihinde borçlu temerrüdüne düştüğü sabittir (B.K. m. 197). Bu durumda davacının objektif ölçüler içinde temerrütten sonra kaç gün daha beklemesi gerektiği ve eksikliklerin ne kadar zamanda tamamlanacağı bilirkişilere hesabettirilmeli ve yalnız bu süre ile sınırlı olmak üzere gecikme tazminatına hükmolunmalıdır (B.K. 98 ve 44 üncü mad.leri).
Mahkemenin bu yönü gözden kaçırarak iki yıla yakın bir süre için gecikme cezasına hükmetmesi doğru değildir.
SONUÇ : Yukarıda 1 inci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, hükmün 2 nci bentte gösterilen nedenlerle temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, 11.000 lira duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, ödediği temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 6.10.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.