 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1986/4083
K: 1987/3690
T: 26.10.1987
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 1. Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalılar vekilleri tarafından istenmiş olmakla işin gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Dava dilekçesi bir kısım davalılara 7.1.1986 tarihinde ve davalı (R.A.S.)'ya 11.1.1986 tarihinde tebliğ edilmiş olup davalılar 15.1.1986 tarihli cevap layihasında alacağın zamanaşımına uğradığını ileri sürerek süresi içinde zamanaşımı savunmasında bulunmuşlardır.
Olayda davalıların murisinin yapımını üstlendiği Urfa Viranşehir Yatılı Bölge Okulu inşaatı % 30 keşif ilavesi ile ikmal edilemeyeceğinin anlaşımması üzerine 26.6.1974 tarih ve 6273-B sayılı olur ile idarece tasfiye edilmiş olup 8.7.1976 tarihinde tasdik edilen kesin hesap sonucu yüklenicinin tesbit edilen borcunun mirasçılarına ödetilmesi dava edilmiştir.
6763 sayılı T.T.K.'nun Mer'iyet ve Tatbik Şekli Hakkında Kanunun 41 inci maddesi ile B.K.'nun 126 ncı maddesine eklenen 4 üncü fıkra gereğince bazı ayrık hükümler hariç tutularak istisna aktinden doğan bütün davaların 5 yıllık zamanaşımına tabi olduğu belirtilmiştir. Burada fazla yapılan ödemelerin istirdadı talep edildiğine göre davanın konusu, niteliği itibariyle sözü edilen maddede ayrık tutulan hükümlerden değildir.
Öte yandan B.K.'nun 128 inci madde hükmü gereğince kural olarak zamanaşımı alacağın ödenebilir (muaccel) olduğu tarihten başlar. Yukarıda açıklandığı üzere dava konusu alacak kesin hesabın onaylandığı 8.7.1976 tarihinde ödenebilirlik (muacceliyet) durumunu kazanmış ve böylece davacı idare açısından zamanaşımı süresi işlemeye başlamıştır. Buna rağmen idare 5 yıllık zamanaşımının gerçekleşmesinden çok sonra işbu davayı 19.12.1985 tarihinde açmış bulunmaktadır. o halde davanın zamanaşımı yönünden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde ödetme kararı verilmesi yanlıştır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın dava reddedilmek üzere davalılar yararına BOZULMASINA, 11.000 TL. duruşma vekillik ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, ödedikleri temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalılara iadesine, 26.10.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.