 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1986/320
K: 1986/4200
T: 09.12.1986
DAVA : Taraflar arasındaki davanı, (Salihli 2. Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek davanın reddine dair verilen 12.11.1985 tarih ve 294-493 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı temsilcilerince istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Temyiz olunan karar 12.11.1985 şirketinin ortağı ve aynı zamanda Müflis Ömer tarafından 903 ve 1240 parsel sayılı taşınmazların yapılan satışlarının iptaline ilişkindir. Her ne kadar İİK.nun 279. maddesinde iflasın açılmasından önceki bir yıl içinde yapılan tasarruflarına batıl olduğu belirtilmişse de aynı kanunun 280/ilk maddesi hükmüne göre tediye kabiliyetini kısmen veya tamamen kaybetmiş bir kişinin iyiniyetli bir şahıstan veya basiretli bir tacirden beklenilmeyecek tasurruflarla mevcudunu eksilttiği ve 3. şahsın da bu durumu ve işlemin niteliğini ildiği veya bilmesi gerektiği hallerde de yapılan tasarruf batıl sayılmıştır. Sözü edilen maddenin yollamada bulunduğu aynı Kanunun 278. maddesinin 2. bendinde akdin yapıldığı sırada alacaklının verdiği şeyin değerine göre borçlunun ivaz olarak pek aşağı bir fiyat kabul ettiği satışların bağışlama sayılacağı öngörülmüştür.
Tüm bu olgular yeterince değerlendirilmedikçe alıcının iyi veya kötü niyetli olduğu hususunda bir sonuca varmak mümkün değildir.
Bu durum karşısında mahkemece yapılacak iş, müflis şirket ortağı Ömer ile alıcılar Aziz ve Ali arasındaki taşınmaz satışına ilişkin akit tablosunun dayanakları incelenmek, bu satış tarihi ile davacı şirket ve ortağı Ömer hakkında yapılan takip tarihleri ve satış bedelleriyle günün rayiç satış bedellerini karşılaştırmak suretiyle elde edilecek sonuçların, mevcut delillerle birlikte incelenerek sonuca uygun bir karar vermek olmalıdır.
Mahkemenin bu yönleri gözden kaçırarak yazılı olduğu şekilde de eksik incelemeyle hüküm kurması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, iflas idaresi vekille temsil edilmediğinden yararına vekalet tayinine yer olmadığına,ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine,9.12.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.