 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1986/1251
K: 1986/4522
T: 25.12.1986
DAVA : Taraflar arasındaki davanın, (Bakırköy 6. Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 7.2.1986 tarih ve 361-10 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerine görülmemiştir.
2 - Taraflar arasındaki sözleşmenin 3, 4 ve 26. maddelerinde, davalılara ait arsa üzerinde yapılacak binanın 7 dairesi ile 1 dükkanın davalılara, aynı miktar daire ile bir dükkanın da davacı yüklenicilere ait olacağı öngörülmüştür. Böylece davacılar, yapacakları inşaata karşılık bedel yerine inşaatın % 50'sini istemek hakkına sahiptir. bu kural arsa üzerinde fazladan yapılacak her inşaat miktarı için geçerli ve tarafları bağlayıcı niteliktedir.
Davacı yükleniciler yaptıkları dairelerin projesinde gösterilen genişlikten fazla olduğunu ve bunun 255,28 m2. olup bedelinin ödetilmesini dava etmişlerdir. 16.7.1985 tarihli bilirkişi kurulu raporunda gerçekten inşaatın fiilen ve tümü itibariyle 255,28 m2. inşaat fazlası ile ikmal edildiği saptanmıştır. Nevar ki, sözleşmede kararlaştırıldığı gibi ana taşınmaz yarı yarıya taraflara ait bulunduğundan, davacı yükleniciler fazla inşaatın karşılığını kendi dairelerini genişletmek ve arsadan yararlanmak suretiyle eşit miktarda almış olacaklardır. Diğer bir deyimle inşat alanın geniş tutulmasının karşılığı arsa payı olarak fiilen davacılara ödenmiş bulunmaktadır.
O halde, bilirkişilerin saptadığı fazla inşaat karşılığı bedele ilişkin talebin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde dairelerin geniş tutulmasından dolayı ayrıca 638.200 liranın ödetilmesine karar verilmesi yanlıştır.
SONUÇ : Yukarda birinci bentte yazılı nedenlerle davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte gösterilen sebepten dolayı hükmün davalılar yararına (BOZULMASINA), ödedikleri temyiz peşin harcın istek halinde temyiz eden davalılara iadesine, 25.12.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.