 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1986/2761
K: 1986/5912
T: 07.10.1986
DAVA : Davacı Köy muhtarı tarafından, davalılar aleyhine 10.11.1983 gününde verilen dilekçe ile meni müdahale ve kal istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 31.12.1985 günlü hükmün Yargıtay'ca, duruşmalı olarak incelenmesi davalıların vekilleri tarafından istenilmekle gereği düşünüldü:
KARAR : 1 - Davacı Orman İdaresinin usulüne uygun açılmış bir davası mevcut olmadığından böylece temyiz yetkisi de bulunmadığından dilekçesinin REDDİNE,
2 - Davalı Düzenli Köyü tezelkişiliği adına vekilleri tarafından verilen 24.12.1985 ve 30.12.1985 günlü dilekçelerle reddi hakim talebine ilişkin istemin reddine dair kararda bir usulsüzlük görülmemiştir.
3 - 474 sayılı Kanunun 3. maddesi (....kura ve kasabata ait olan meralar ile yaylak ve kışlak.... gibi menafii umumiyeye mahsus ve metruk mahaller tahdit ve mesaha ile bedettesbit ait oldukları kura ve kasabat numaralarınakaydedileceği) hükmünü getirmiştir. Bu hüküm mera, kışlak ve yaylaklarla ilgili uyuşmazlıkların çözümünde önem taşır. Madde ile bu niteliği taşıyan yerlerin üzerindeki hakların ancak tahsis belgesi ile iddia ve ispatı öngörülmüştür. Bu itibarla 474 sayılı Yasanın uygulama alanına giren yerlerde kadim kullanmadan söz edilemez ve eskisi gibi yaralanmadan bahsedilemez. Uyuşmazlığın çözümünde tahsis belgesi dava şartıdır. Bu tahsis belgesi 474 sayılı Yasaya göre verilmiş olmalıdır. Tahsise dair eski fermanlar dahilgeçerli değildir.
Davamıza ve taraflar arasında uyuşmazlığa konu olan yer Şavşat ilçesi sınırları içindedir. Şavşat ilçesi de 2502 sayılı Yasanın 6. maddesi gereğince 474 sayılı Yasa kapsamına alınmıştır. Böylece Şavşavt ilçesi Elviye-i Selase sınırları içinde bulunduğunda, mer'a, yaylak ve kışlarlarla ilgili uyuşmazlıklarda, tahsisin 474 sayılı Yasa uyarınca tahsis yapıldığını gösteren belge ile ispat edilmesi zorunludur.
Davacı Kireçli Köyü Tüzelkişiliği adına anılan Yasa gereğince bir tahsisin yapılmadığı Şavşat Kaymakamlığının 25.11.1985 gün ve 449 sayılı yazısı ile bildirildiğine, davacı köy tarafından da bunun akside ispat edilmediğine göre, dava şartının gerçekleşmediği gözönünde tutularak davanın reddi gerekli iken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 7.10..1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.