 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
14. Hukuk Dairesi
E: 1986/1246
K: 1986/1392
T: 03.03.1986
DAVA : Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 16.9.1982 gününde verilen dilekçe ile irtifak hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda, davanın kabulüne dair verilen 5.10.1984 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi bir kısım davallar vekili tarafından istenilmekle; süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Davacılar Sarıveli Köyü'nde 50,257,714,715 ve 713 parsel sayılı toplam 130 dönümlük 5 parça portakal bahçelerini sulayabilmek için kuyulardan su çekecek motorları çalıştıracak elektriğe ihtiyaçları olduğu nedeniyle genel elektrik hattının 36 nolu direğinden elektrik almak ve direk dikip havadan nakletmek üzere davalılara ait 595 sayılı parselden geçit tesisini istemiş davalılar ve müdahil köy davanın reddini savunmuş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş hüküm davalılar vekili ile müdahil köy vekili tarafından, temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan, Şemsettin'e 4.8.1982 tarih 9916 sayılı ve 3 yıl muteber olmak üzere tasdik edilen haritada 36 olu direk ile 595 sayılı kadim parselden geçip, 980 metre yol kat ederek davacılar tarafından yapılacak trafoya ancak varılabileceği, buradan tekrar motopompların bulunduğu yerlere hava-i hatların geçirilebileceği izlenmiştir. Bu itibarla;
1 - 595 sayılı parsel ile davacıların, keşif sonucu Mehmet imzası ile düzenelenen krokide gösterilmeyen parselleri arasında bir hayii mesafe bulunduğu anlaşıldığından; davacı geçit talep etmiş olduğuna, geçit hakkı ile ilgili hükümler komşuluk hukuku münasebetlerinden bulunduğuna göre davacıların taşınmazları ile davalı taşınmazı arasındaki uzaklık da gözönüne alınarak kilometreyi aşan uzak taşınmazlardan geçen teller hakkında bu maddenin uygulama olanağının bulunup bulunmadığı münakaşa edilmeden,
2 - Bu mecralar komşuluk hukuku münasebetlerine müteallik hükümler icabından olmadığı takdirde irtifak hakkına müsteniden tesis edilmiş olmadıkça davalı gayrimenkulu bir aynı hakla takyit etmeyeceğinden ve taraflar arasında düzenlenmiş yukarıda sözü edilen irtifakı havi bir iltizamı muameleden bahsedilmediğinden olayda MK. nun 653. maddesinin dahi uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, Kabule göre de:
668. maddeye uyurak hüküm tesis edildiğine göre, 595 sayılı parsel ile davacılar taşınmazı arasındaki parsellerden akdi veya dava yolu ile irtibat sağlanması ve keşfi izlemeye elverişli ve infaza olanak veren krokisi düzenlettirilerek bir sonuca varılması lazım geleceği düşünülmeden karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile usul ve yasaya aykırı olan hükmün (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 3.3.1986 gününde oybirliği ile karar verildi.