 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1986/5508
K: 1986/6649
T: 26.12.1986
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, satışı vaad olunan 10 nolu dairenin ferağının verilmeyerek başkasına satıldığını, aynı paya sahip 14 nolu daire için açılan tescil davasının reddedildiğini ileri sürerek fazlaya dair talep hakları saklı kalmak üzere 10.000.000 lira tazminatın ödetilmesini istemiştir.
Davalı davanın reddini savunmuş, mahkemece sözleşmenin geçerli olmadığı, davacının ancak verdiğini geri alabileceği nedeniyle ödenen 1.900.000 liranın ödetilmesine karar verilmiştir.
Dava konusu edilen satış vaadi sözleşmesi noterde re'sen düzenlenmiş olup Kadıköy, Suadiye,...Sokak'da kaim 531 ada 117 pafta 61 parselde inşa edilmekte olan binanın 4. kat sokağa bakan 10 nol dairesinin satış vaadini içermektedir. 24.4.w978 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasasının yürürlüğe girmesinden sonra bu şekilde düzenlenmiş bulunan daire satış vaadi sözleşmeleri geçerlidir. O halde sözleşmenin geçersiz olduğundan bahisle yazılı şekilde karar verilmesi yanlıştır. Ancak, davacı 29.11.1983 gününde açmış olduğu dava ile BK.nun 106. maddesindeki geçimlik hakkını kullanarak akitten dönmüş ve satış için verdiği parayı istemiş olduğuna göre artık zarar ziyan talebinde bulunamaz. Satış bedeli olarak verilen 1.900.000 liraya hükmedilmesi bu nedenle doğrudur. Kararın gerekçesi bu şekilde değiştirilerek onanması Usulün 438/son maddesi gereğince uygun görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda açıklandığı şekilde kararın gerekçesinin değiştirilmesine ve mahkeme kararının bu düzeltilmiş şekli ile (ONANMASINA), 5000 lira duruşma avukatlık parasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, peşin harçtan onama harcının çıkartılmasıyla arta kalan 12.500 liranın istek halinde iadesine, 26.12.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.