 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1986/4655
K: 1986/5797
T: 26.11.1986
DAVA : Taraflar arasındaki karşılıklı alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı esas davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine, karşılık davanın da reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, yabancı uyruklu olduğunu, Yalova'da bir taşınmaza malik olmak amacıyla resmi mercilere başvurmak ve yer satın almak için davalıyı vekil tayin ettiğini, kendisine 10 Mart 1983 tarihli 14.000 dolarlık çek ile elden 1800 ve 200 dolar verdiğini, nevar ki davalının Yolava belediyesi sınırları dışında kendi adına bir arsa satın alarak üzerine bina yapımına koyulduğunu, yabancıların köy sınırları içinde mülk edinmelerine kanunen imkan bulunmadığını, bu nedenlerle vekalet amacına uygun iş yapmamış bulunan davalı vekile vermiş olduğu toplam 16.000 doların dava tarihindeki Türk parası karşılığı olan 6.250.000 liranın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı 10 Mart 1983 tarihli 14.000 dolarlık çek karşılığında o tarihteki kur değeri üzerinden 2.889.600 lirayı ve elden verilen 2000 doları da 16.1.1984 tarihinde bozdurarak o günkü kur değeri üzerinden 611.940 lirayı bankadan aldığını, paraları arsa alımında kullandığını, arsa üzerine bina yapacak kuruluşa ödediği paradan ötürü de davacının kendisine borçlu kaldığını ileri sürerek 552.660 liranın alınmasını karşılık dava olarak istemiştir.
Mahkemece, dava tarihindeki doların TL. karşılığı olan 6.231.200 liranın dava tarihinden hesap edilecek yasal faiziyle tahsiline ve sabit olmadığından mukabil davanın reddine karar verilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davacı, adına ve hesabına taşınmaz satın alması için davalıya 14.000 doları çekle ödemiş ve 2000 doları da elden vermiştir. Davalı çek karşılığında bankadan 2.889.600 lira aldığını bildirmiştir. Davalı, kendisine bankadan çek karşılığında ödenen Türk lirasının hesabını vermek zorunda olduğundan mahkemece bu çek karşılığından davalının almış olduğu TL.'nın kendisinden alınmasına karar verilmek gerekir.
Öte yandan davalı elden verildiği uyuşmazlık konusu olmayan 2000 doları da vekaleti ifa amacıyle bankadan Türk Parasına çevirtmiştir. Ve geri verme borcu dolar karşılığı eline geçen Türk lirası ile sınırlıdır. Davalı 2000 doların 16.1.1984 tarihinde bankada bozdurduğunu savunmuştur. Mahkemece davalının bu savunması üzerinde durularak 2000 doların bozdurulduğu tarihteki TL. karşılığının tasbitiyle bu miktarın davalıya ödettirilmesine karar verilmesi gerekir.
Mahkemece anılan bu yönler gözetilmeden dava tarihinde dolar değeri üzerinden hüküm kurulmuş olması yasaya aykırı olduğundan kararın bozulmasını gerektirir.
SONUÇ : Yukarıda 1 inci bent gereğince davalının sair temyiz itirazlarının reddine, temyiz olunan kararın 2 nci bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, 26.11.1986 gününde oyçokluğuyla karar verildi.