 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1986/2132
K: 1986/2830
T: 12.05.1986
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, kiracılık sıfatı kalmayan davalının 1984 yılında kendisine ait tarlada zorla pamuk ziratı yapıp ürününü topladığını, tarlasını kullanamamaktan dolayı en az 500.000 lira zararı olduğunu, davalının ödediğini bildirdiği 100.000 lira kirayı almadığını, bu miktarın ödenmesi halinde tazminattan düşülerek kalan 400.000 lira zararının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, tarlada fuzuli şagil değil kiracı olduğunu, zaten davacının da bu nedenle hakkında tahliye davası açtığını 1984 yılı kirası 100.000 liradan 25.000 lirasını icraya, 75.000 lirasınıda bankaya davacı adına yatırdığını savunmuştur.
Mahkemece, savunma haklı görülerek davanın reddine karar verilmiştir. Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Yanlar arasında "hasılat kirası" sözleşmesi bulunduğu dosyadaki bilgi ve belgelerden anlaşılmaktadır. Yanlar bu kira sözleşmesinin ne zaman sona ereceğini kararlaştırmamış olduklarına ve aksine mahalli adet de tesbit edilmediğine göre davacı 6 aylık ihbar süresi ile akdi sona erdirebilir (BK. m. 285). Nitekim davacı, bir örneği Ödemiş Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 1984/153-406 sayılı dosyasında bulunan 17.6.1963 günlü ihtarnamesi ile sözleşmenin 31.12.1983'de son bulduğunu 24.6.1983 gününde davalıya duyurmuştur. Bu durumda kira sözleşmesi 31.12.1983'te sona ermiştir. Nitekim, Suhl Hukuk Mahkemesi de aynı gerekçe ile fuzuli işgalini sürdüren davalının tahliyesine karar vermiş ve 27.3.1984 günlü bu karar kesinleşmiştir. Davalının buna rağmen 1984 yılında da aynı tarlaya pamuk ekmek suretiyle davacının yararlanmasına engel olduğundan uğranılan zararı ödemek zorundadır. Öyle ise davacının zararı araştırılmalı, varılacak sonuca uygun bir karar verilmeli, aksine düşüncelerle verilen karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Temiyiz olunan kararın gösterilen nedenlerle davacı yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 12.5.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.