 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1986/1996
K: 1986/2552
T: 28.04.1986
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı ile davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü KARAR : Davacı, 981 ve 982 yıllarında davalıya sattığı yem ve kepekten kalan alacağı olan 141.025 liranın işlemiş faizi 29.000 lira ile birlikte tutarı 170.000 liradan yaptığı icra takibine davalının itiraz ettiğini öne sürerek, takibin devamına, alacağın % 15 inmar tazminatı ve % 30 faizle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacıdan 55.000 liralık kepek aldığını, bedelini ödediğini borcu olmadığını savunmuş; davacıya and yöneltmiştir.
Davacı, davalıdan ana para olarak 141.000 lira alacaklı olduğuna, fazlasının yasal faiz olduğuna and içmiş, mahkemece kabul edilen 170.000 lira alacağın dava gününden yasal faizi ile tahsiline karar verilmiştir.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yanların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2 - Davacının icra takibine konu yaptığı 29.000 lira faiz, davalı temerrüde düşürülmek suretiyle gerçekleşmiş değildir. bu nedenle davacı asıl alacağı 141.000 liraya eklediği bu faizin tahsilini istiyemez. Ne var ki davacı 10.12.1984 gününde icra kovuşturmasına girişmiş olduğuna göre temerrüt faizinin icra kovuşturma tarihi esas alınmak suretiyle hesaplanmamış olması bozmayı gerektirir.
3 - Davalı, takip konusu esas alacağa da itiraz etmiş ve böylece takip durdurulmuş olduğuna göre davacı yararına icra inkar tazminatına hükmedilmemiş olması da yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yanların sair temyiz itirazlarının reddi ile kararın 2 nci bentte gösterilen nedenle davalı; 3 üncü bentte gösterilen nedenle de davacı yararına BOZULMASINA, 28.4.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.