 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1986/1769
K: 1986/2339
T: 17.04.1986
Yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatıncatemyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, maliki bulunduğu 34 NC 146 plakalı otomobilini 15.8.1982 tarihinde ariyet olarak verdiğini, ancak davalının bunun yanmasına neden olduğunu ileri sürerek 215.328 lira olan zararının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, nişan töreni nedeniyle davacının oğlunun teklifi üzerine dava konusu otomobili 3.000 liraya kiraladığını, arabanın bakımsızlığı nedeniyle yandığını, olayın meydana gelmesinde kusuru bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, ariyet verenin kusuru B.K.'nun 44 üncü maddesine göre % 10 olarak takdir edilmek suretiyle 150.956 liranın davalıdan alınmasına karar verilmiştir.
Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Olayda davacıya ait araç nişan merasimine gidilirken davacının rızasıyla davalı tarafından kullanılmıştır. Davalı aracı kiraladığını öne sürmüş ise de bu konudaki savunmasını ispat edememiştir. Mahkeme kararında da açıklandığı gibi aracın nişan merasimine gidilmek üzere davalıya ariyet olarak verildiği anlaşılmıştır. Tarafların olayda kusur derecesi ve meydana gelen hasarın miktarı yönünden alınmış olan 10.10.1984 tarihli bilirkişi raporu ile 25.2.1985 günlü üç kişilik bilirkişi raporunda aracın hasar görmesinde tarafların % 50'şer oranında kusurlu oldukları gerekçesi açıklanarak tespit edilmiştir. Gerçekten olayda, davacının aracının bakımını gereği gibi yapmadığı ve kazanın meydana gelmesine bu durumun sebep olduğu raporlardan anlaşılmaktadır. Mahkemenin özel bilgi ve ihtisası gerektiren bu konuda bilirkişi mütealasına başvurduktan sonra raporda yazılı kusur oranlarını gözönünde tutmaması doğru değildir. Mevcut raporlara göre tarafların kusurları nazara alınarak davalının sorumlu olduğu miktarın belirlenmesi gerekirken aksine düşüncelerle yazılı biçimde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, 17.4.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.